Multimedya:Yağmur Tok
Kıvanç tepki vermemeye devam ederken bir şeyler saklıyor oluşu sinirlerimi daha çok geriyordu.
"Sana bir soru sordum Kıvanç"
Sinirim sesime yansırken bana kısa bir bakış attıktan sonra tekrar baraja döndü gözleri.
"Önemli bir şey yok Deniz"
"Önemli olmayan bir şey yüzünden Yağmur'u üzeceğine inanmamı beklemiyorsun değil mi?"
"Sana yalan söylediğimi mi düşünüyorsun?"
"Söylemiyor musun?"
"Söylemiyorum!"
"Yalan söylemediğini savunan bir pinokyo gibisin."
Derin bir nefes verdikten sonra yerdeki çakılları avcuna alıp sıkmaya başladı.
"Sana söyleyebileceğim bir şey değil, üsteleme Deniz!"
Çakılları baraja fırlatırken taşların çıkardığı sesten daha keskindi söyledikleri.
"Bir şey bilmene gerek yok" diye mırıldanırken elini kavrayıp yere indirdim. Avcundaki küçük taş yerdeki taşlara çarparken "yalnız başına mahvolmanı istemiyorum, sıkıntılarımızı da paylaşmayacak mıydık" diye karşılık verdim.
Bakışları beni bulurken "sadece yanımda ol diye çağırdım seni, bu kadar soru sormak zorunda mısın" diye sordu.
"Yanında istediğin insana güvenmeyeceksen istemenin ne anlamı var?"
Bir süre tereddütle baksa da gözlerini kaçırıp "anlatırsam Görkem ağzıma s*çar" diye karşılık verdi.
Kaşlarım çatılırken "benim zorladığımı söylersin" dedim.
"Öğrendikten sonra sakin kalacağına söz verirsen anlatırım"
Başımla onaylamam üzerine boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Bundan dört yıl önce, mezuniyet gecesindeydik. Sen İngilizce ile ilgili bir programa katıldığın için gelememiştin sanırım"
Bakışlarını bana çevirince onayladım onu.
Mezuniyet günü Murat'la arkadaşlığımızın son günüydü. Anlattıkları zihnimde kesik kesik canlanırken yumruklarımı sıkarak sakin kalmaya çalışıyordum.
"O akşam Murat sadece senin kardeşinle sevgili olduğunu duyurmakla kalmadı Deniz."
Duraksayarak ne tepki vereceğimi beklese de duruşumu bozmadım. Tepki vermeyeceğime karar kıldığında devam etti sözlerine.
"Akşam, okul başkanının düzenlediği bir etkinlikte itiraf konuşmaları yapıldı. Konuşmada Yağmur da söz hakkı isteyerek konuştu."
Boğazına takılan yumruyla duraksarken sesi boğuklaşmaya başlıyordu.
"Yağmur, Murat'ı seviyorum, ömrüm boyunca onu sevdim dedi abi"
Yanağından yaşlar süzülürken "beni sevmiyormuş" diye mırıldandı.
Sessizliğimi bozmamakta ısrar ederken o devam etti konuşmasına.
"Sonra Murat mikrofonu aldı. Onu sevmediğini, onun büyümesi gerektiğini, bu hayatta sevdiği tek kişinin Ceyda olduğunu ve Yağmur'a karşı hiçbir şey hissetmediğini söyledi. Yağmur koşarak uzaklaşırken peşinden gittim. Görkem'se Murat'a yumruk atmakla meşguldü"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatyalar Yalan Söyler
ChickLit18 yaşında genç bir adamın hayatı anlamaya çalışırken verdiği kararlar ne kadar etkileyebilir ki kalan ömrünü? Denize canını acıtmayan taşları savururken kendi hayatımı düşünmeye başladım. Sonra baktım ki, benim pek de düşünecek bir şeyim yokmuş. Ha...
