Öncelikle iyi okumalar demeden önce medyadaki şarkıyı dinlemenizi istiyorum... (tabi üşenmezsen koyarım) Dinlediyseniz hemen okumaya başlayın. İyi okumalar....
Deniz herkesin seslenişini tınlamayıp arkasını dönüp kapıya doğru gitti. Benden kaçıyordu. Kısık sesle içimden geçen şeyi dışa vurarak söyledim.
-Hadi ama yapma. Bi sefer de olsun terketme. Bunu yapabilirsin. Bir kere olsun yap kendin için.
İçimden geçen sözlerin onu etkilemesini bekliyordum. Ama hiçbir zaman Deniz ile doğru düzgün eğlenmeyecektim. Arkasına bile bakmadan gitmişti. Peşinden gitmeye gerek bile duymamıştım. Sonuçta istemiyordu beni. O zaman ne diye peşimden koşuyordu? Sahnede boş boş dikiliyordum. 2. Harry nin beni çekmesiyle tüm dikkatler yeniden üstüme çekilmişti.
Rahatsız olduğum için seslendim :
- Önünüze dönün sanki burada Ruhi ÇENET cinayet işliyor.
Önlerden bi çocuk bana cevap vercekken 2. Harry elini hayır söyleme şeklinde salladı. Beni nereye götürdüğünü bilmiyordum ama bu çocuğa karşı bi güven vardı içimde. (kız oruspu oldu oruspu yeter! Her önüne gelene yavşamasın) [hikayede aklınızın karışmış olduğunu düşünüyorum. Çünkü kısa bölümler ile çok şey yaşandı ve çok çabuk unutuldu. Bu yüzden hikâyeyi en baştan yazabilirim. Ama yazmayadabilirim. Neyse aklınız karışıyorsa bi zahmet yorum atın. Vote da atın. Bende insanım yaa. Bu votesizlik beni gebertti yeter yaa! Tek beğenen arkadaşım Nur. Nolur yalvarıyorum şu hikayeye artık bi vote atın.(kismetse olurdaki melise döndüm yeter!)]
Hikayeme devam...
®©®©®©®©®©®©®©®
Nereye gittiğimize dair hiçbir fikrim yoktu. Bir süre sonra kolumu bırakmıştı.(Hahaha küçük çocuk). Bir ara da göz göze gelmiştik ama ona karşı hiçbir şey hissetmemiştim. Bana daha çok geçmişi anımsatıyordu. Yener'i , Aleyna'yı , Ekrem'i... Birlikte çektiğimiz o komik videoları, o günlerın değerini bilmeden yaşıyordum.
{bundan sonra araya girmicem daha rahat okursunuz}
Göz göze geldigimizde ağzımdan çıkan tek kelime "Yenerdi" İlk ve son gıcığım. İlk gülme sebebim, ilk dostişim , geçmişi bu kadar çabuk unutmamalıyım.
2. Harry karşımda durup birşeyler sacmalarken benim gozlerimden 1 damla yaş gelmişti. En son ben Ekrem ile dertleşirken gözümden yaş gelmişti. (aaaaaaaaa yeter artık bu kadar ağlamaklı olduğu gülelim biraz)[parantezler olcak vazgeçtim]
2. Harry bıdı bıdı diye konuşurken yanımdan Nur geçti. Ve yere bi tane kağıt atmıştı geçerken. Nur gittikten sonra kâğıdın oraya gittim. Yavaşça eğilip kağıdı aldım. Ve icindekileri okumaya başladım.
&&Kağıtta Yazanlar&&
Şimdi bunu sadece yanındaki çocuktan kurtulmak için okuyorsun. Ama bu işe yaramaz. Şimdi senden bişey isyticem :
-Bizim evin oraya gel.
&&Okuma Bitti&&
Bence 2. Harry den kurtulmak için Nur'un yanına gitmeliydim. Öyle de yaptım. Yürümeye başlayınca 2. Harry beni fark etmişti. Hızla yanıma geldi ve sordu:
-Neden benden kaciyorsun?
-Çünkü canını yakmak istiyorum.
-Ama ben bunu istemiyorum.
-Banane ya senden.
Kafasını çevirip gitmişti. Bende ondan kurtulduğuma göre artık Nur'un yanına gitmeme de gerek yoktu. Bende Burculara doğru yola koyuldum. Yolda giderken çoğu zaman ayakkabılarıma bakıyordum. Ve sonra da nasıl yürüdügüme sırıtıyordum. Yolda giderken omuzuma birinin vurduğunu hissettim.
