Kimsesiz

3.BÖLÜM

Esma gittiği gibi bende kapıyı kilitledim ve arabama doğru ilerledim.Arabamın şöför kapısını açıp oturdum ve arabamı çalıştırdım.Arabayı kullanırken telefonuma mesaj geldi.Güneş'ten di.Esma'nın yorgun olduğunu ikimizin gideceğini ve AVM'nin adresi vardı.Mesaj attığı adrese geldiğimde Güneş'i aradım ve birkaç kez çaldıktan sonra açıldı."Buket ben yoldayım bir 25 dk'ya orda olurum sakın bensiz alışverişe başlama saçma sapan şeyler almana izin veremem çünkü harika bir arkadaşım neyse sende o sırada otur biryere Kahve falan iç ben gelince hiç oturamıyacaksın çünkü hadi öptüm byby."dedi ve kapattı telefonu gerçi daha ne diyecekti kız resmen nefes almadan konuşmuştu.
Madem daha 25 dakkamız var bende o sırada biraz dinlenebilirim.En iyisi Güneş'in de dediği gibi bir kahve içeyim.Bir kafenin önüne gelip içeri girdim ve bir masaya oturdum.Garsona isteklerimi söyledikten sonra beklemeye başladım.Al işte yine düşüncelerimle baş başa kalmıştım .-Yani korkularımla.-İlk aklıma gelen bir zamanlar her günümü birlikte geçirdiğim ama şimdi arada sırada cesaret bulunca anca gidebildiğim toprağın altında sonsuzluğa gözlerini kapatmış olan ailemdi.Biraz onlardan ve olanlardan bahsedeyim size.Ben daha 8-9 yaşlarındayken kardeşim daha yeni yeni 2-3 yaşındaydı.O sabahı çok net hatırlıyorum.Her sabah yaptığımız gibi hep birlikte kahvaltı yapıyorduk.Annem uzun uğraşlarla minik Melek'e  yemek yedirmeye çalışıyor,babam gazete okuyor,bense masanın altından gizlice kedimiz Pamuk'la oynuyordum.Kahvaltı bitikten sonra ben odama çıktım.Sonra annem ve Melek odama geldiler ve lunaparka gideceğimizi söylediler.Ben hemen üstümü giyindim ve arabaya binip bir 15 dk kadar onları beklemiştim.Sonra onlarda gelmiş ve yolculuk başlamıştı.Gideceğimiz lunapark yeni açılan ve buraların en büyük lunaparkıydı.Arabada heyecanımdan yerimde duramayıp annem ve babama sorular soruyordum be sonra birşey oldu.Arabamız kurşunlandı camlar kırıldı,araba takla attı.