ORTAK!

B-BA-BAM?

Bütün dersi Sude'nin Emir'e attığı kaçamak bakışlarla geçirmiştik. Hoşlanıyordu işte ama asi kızımız kabul etmiyordu bir türlü. Son zilin çalmasıyla rahat bir nefes verip not tuttuğum defteri çantama koydum. Sude'ye dönüp hayattan soğumuş bir bakış attım. O nasıl oluyorsa artık. 

- Hadi çıkalım artık çok sıkıldım. 

Kafasını sallayıp ayağa kalkınca kapıya doğru yürümeye başladık. Miray ve Can ikinci derste önemli bir işimiz var diyip gitmişlerdi. Sude aniden durunca bende durdum. Kafamı çevirip tam neden durduğunu soracakken karşıya doğru sinirle baktığını gördüm. Bende onun baktığı yere bakınca ister istemez vücudumu bir elektrik dalgası kaplamıştı. Ben o kızı yolarım ama! 

Sude'ye dönünce bana sinsi bir attı. Anlaşıldı bir planımızı uyguluyoruz.Bende ona güldüm.

- Planı biliyorsun.

- Tabiki!

O da gülünce yanımda duran kahve makinasından iki bardak kahve aldım. Birini Sude'ye uzatınca bana anlamaz bakışlarını attı. 

- Eee! Oyuna biraz renk katalım ama değil mi kanka?

Ne yapmak istediğimi anlamış olacak ki gülüp kahveyi aldı ve Emir'e doğru ilerlemeye başladı. Ah tabi siz anlamadınız. Berke ve Emir şu an çıkış kapısının önünde iki kızla sarmaş dolaş konuşup gülüşüyorlar. Hıh! Terbiyesizler! Yani normalde umrumda olmaz ama etraf için kötü örnek yani değil mi? Başka niye olsun? Yanlarına geldiğimde hızlanıp kıza çarptım ve elimdeki sıcak kahveyi o güzelim (!) kırmızı elbisesine döktüm. Berke bana şaşkınca bakarken kız çoktan cırlamaya başlamıştı. 

- Ne yaptığını zannediyorsun sen?

-  Ayy! Canım ya kusura bakma bilerek oldu. 

Kız bu dediğime daha da sinirlenmiş olacak ki üzerime doğru atıldı.

- Canına mı susadın sen kızım? Yolarım seni! 

Bende ona doğru yaklaşıp tam dibinde durdum ve aniden bağırdım.

- Denesene hadi bi! Çok merak ettim nasıl olacakmış o !? 

Aramıza Berke'nin eli girince sinirle ona döndüm. 

- Hop hop kızlar! Sakin olun biraz. Demet sende abartma istersen yenisini alırız olmaz mı canım?

Canım! Canım mı? Canım dedi ya inanmıyorum. 

- Tabi .canım. Sevgilin yenisini alır sonuçta sana. 

Ah tabi! Ne bekliyordum ki ben? Yine yapmıştım aptallığımı hadi Sude Emir'den hoşlanıyor benim ne işim var şimdi burda. Of bir an galeyana gelmiştim işte Sude yüzünden. Bir kez daha kendimi rezil ettim şu çocuğa ya aferin bana. İç sesim bana alkış tutarken hızla çıktım binadan. Gözümden akan bir damla yaşla ne kadar aptalca  davrandığımı bir kez daha vurdum yüzüme. Sude'nin arkamdan bana seslendiğini duyuyordum ama umursayacak havada değildim. Ne yapıyordum ben? Saçma sapan tavırlar sergiliyorum ve aksi gibi bu hep o Berke denen pisliğin yanında oluyor. Çantamdan arabanın anahtarını alıp kilidi açtım. Bu süre zarfı içinde Sude de bana yetişmişti.

- Sanem ya sana bağırıyorum sabahtan beri bir taraflarımı yırttım duymuyor musun beni?

- Duydum Sude duydum.

- Ne oldu? 

- Ne olacak yine rezil ettim kendimi işte. 

- Of Sanem of. Anlat hadi bebeğim.

- Ben biraz babamın yanına uğrayacağım Sude. Eve gelince konuşalım olur mu?

- Tamam bitanem. Çok geç kalma ama Miray da yok sıkılırım ben tek başıma.

- Olur canım. Hadi evde görüşürüz.

- Görüşürüz kanka.

Kapıyı açıp arabaya bindim. Çantamı yan koltuğa atıp kontağı çalıştırdım ve hızla anayola çıktım. Holdinge doğru sürerken telefonum çalmaya başladı. Direksiyonu bırakmadan zorlukla telefonumu çantamdan çıkarıp kimin aradığına baktım. Ekranda gördüğüm "Ortak Bozuntusu" yazısıyla dişlerimi sinirle sıkıp telefonu açtım. 

- Ne var?

- Sanem sakın holdinge gitme nerdeysen dur hemen beni bekle yanına geliyorum.

- Sanane ya sanane istediğim yere giderim. Gelme yanıma falan istemiyorum.

- Sanem holding baskına uğramış. Tehlikedesin kızım beni delirtme kal olduğun yerde sakın yaklaşma. 

- Ne!? Ne demek baskına uğramış? Babam?

Arabayı akmaya başlayan gözyaşlarımla birlikte daha da hızlandırdım. Babam oradaydı ya. Allahım ne olur ona bir şey olmasın. Telefon titreyen ellerimden aşağı düşerken duyduğum silah sesleriyle bedenimden soğuk bir dalga geçmişti sanki. Arabayı durdurup holdingin kapısına doğru koşmaya başladım. Arkamdan gelen sesle başka bir arabanın drift atarak durduğunu anladım ama arkama dönmedim. Ne olursa olsun babama bir şey olmasına izin vermezdim eğer olacaksa bana da olsun.

- Sanem! Dur olduğun yerde lütfen!

Berke'nin sesiydi bu ama umrumda değildi tam kapıya varmıştım ki belimde hissettiğim sızıyla aniden yere çöktüm. Silah sesleri kesilmişti. Gözlerim bulanıklaşıyordu. Hayır! Babamı bulmalıyım! Tekrar ayağa kalkmaya çalıştım ama dengemi kaybedip yere düşecekken bir çift güçlü kol tarafından tutulmuştum.

- S-sanem. Sana dur demiştim. 

Berke? Ağlıyor muydu o? İyi ama neden? Ne olmuştu ki bana? Elimi belimde sızlayan yere değdirip geri çektiğimde gördüğüm sıvıyla gözlerim korkuyla açıldı. B-ben vurulmuş muydum?

- B-berke b-ben vu-vuruldum mu?

- Geçti güzelim bak hastaneye gidiyoruz hiç bir şeyin yok senin.

- Berke babam onu almadan gitmem.

Berke beni arabaya taşırken kucağında debelenmeye başlamıştım ama belime giren ince sızıyla hareket etmeyi kesip acıyla inledim. Berke'nin bakışları gözlerimi bulurken onun gözlerinde gördüğüm ifadenin hayal olup olmadığını düşündüm bir an. Kaybetme korkusu mu diyorlardı ona? 

- Canın acıyor mu? 

- Evet ama babam. Babamı bulmam lazım Berke. Götürme beni.

- Baban iyi Sanem. O holdingte değildi.

Duyduğum şeyle sevinmiştim. Babama bir şey olmamıştı ya bana bir şey olması umrumda değildi. Aniden bastıran uyku hissiyle gözlerim kapanırken Berke'nin boğuk sesini duydum.

- SAKIN! SAKIN KAPATMA O GÖZLERİNİ SANEM!?

- Berke. Çok uykum var ama.

Sesim fısıltı gibi çıkıyordu. Sanki gücüm damarlarımdan çekiliyormuş gibi hissediyordum. Halsiz. Berke'nin yalvarışlarına rağmen dayanamadım ve gözlerimi kapattım. Karanlığa hapis olmadan önce duyduğum tek şey arabanın çalışma sesi ve Berke'nin kararlı sesi olmuştu.

- Sana bir şey olmasına izin vemem. ASLA!

==========================================

Evet. Biraz dramatik oldu ama güzel oldu. Az da olsa vote ve yorum için teşekkürler arkadaşlar. Bu arada multi de Can var. Hepinizi çok seviyorum.