ORTAK!

SuEm Aşkı

 Beni nasıl mutlu ettiğinizi anlatamam arkadaşlar. Görülme sayımız ve votemizde hiç yoktan iyi bir artışvar. Hepinize çok teşekkür ederim. Yaşamaktan nefret ettiğim şu hayatta ne kadar tuhaf gözüksedebunlar beni mutlu ediyor. Ki zaten saçma salak bu dünyada tek mutlu olduğum yer wattpad.Yaşanmamışlıklar var burada. Belki de hiç yaşayamayacaklarımız... 

============================= 

|Berke'den|

- Bu adiliği yapanı bana bulun. 2 saatiniz var Taner. Başladı.

Telefonu sinirle kapatıp hastaneye geri girdim. Sanem hala ameliyattaydı. Yaklaşıkbir saat olmuştu ve o siktiğimin doktorları hiç bir şey söylemiyorlardı.Ameliyathanenin önüne gelince gözüm Emir'i aradı. Sude'nin yanında, ona teselliveriyordu. Hangi teselli işe yarar sanki şu durumda. Geldiğinden beri hiçkonuşmayan Hakan amcaya takıldı bakışlarım, hiç bir tepki vermemiş karşısındakiduvara bakıyordu sabitçe. Yüzüme sıkıntıyla ovup yanına ilerledim. 

- Hakan amca, diyip yanına oturdum. Hiç bir tepki vermezken elimi omzunakoydum yavaşça, irkilip bana döndü.

- İyi misin?

- Ona bir şey olursa kendini asla affetmem Berke.

- Yapma böyle Hakan amca. Kendini suçlama. Eğer ortada bir suçlu arıyorsak o kişide benim. Sanem'i koruyamadım. Gitmesine engel olamadım. Ama elimden bir şeygelmiyor keşke onun yerinde ben olsaydım içeride. Ben.... Yaşadığımı hissetmiyorgibiyim. Nefes alamıyorum gibi sanki. Ona bunu yapanı bir bulayım kendi ellerimlecehenneme göndereceğim onu. Ölmek için yalvaracak pislik herif.

- Öyle Berke. Bunu prensesime yapanı bul ve işini bitir.

Kafamı sallayıp ayağa kalktım. Hakan amca karısı öldükten sonra bütün hayatınıSanem'e adamıştı. Sanem onun en değerlisiydi. Kim anlayabilirdi ki onun şu ançektiği acıyı! Arkamdan gelen ayak sesleriyle o tarafa döndüm ve babamın hızlaburaya geldiğini gördüm. Bende ona doğru yürüdüm. Yanına gelince kolumdantutup sıkıca sarıldı bana. Buruk bir gülümsemeyle karşılık verdim sarılmasına.

 - İyi misin can parçam. Bir şeyin yok ya?  

 - İyiyim baba ama o değil,

dedim gözümden akan bir damla yaşla kafamı babamınboynuna sakladım. İnsanların yanında ağlamaktan nefret ederdim. Babam hariç.... 

- İyi olacak aslanım. Bu zamana kadar nasıl başardıysan şimdi de aynı şekilde diktutmalısın onu. Desteğine ihtiyacın var. En masum hayalini.... 

- Başaracak baba. Çıkacak ordan ve her şeyi öğrenecek artık. 

- Şimdi değil oğlum. Şimdi zamanı değil. Bekle. 

Kafamı olumsuz anlamda sallayıp umutsuzca baktım babama. Daha ne kadarbekleyebilirdim. Korkuyordum. Hem de çok.Bana ufak bir tebessüm gönderip Hakan amca'nın yanına gitti. Bende onlarayiyecek bir şeyler almak için kafeteryaya indim. İki tost ve çay aldıktan sonra geriçıktım yukarı. Elimdekileri Hakan amcaya uzatınca kafasını olumsuz anlamdasalladı. Babama dönünce 'ben halledirim' gibisinden kafasını sallayıp elimdekilerialdı. Bende dönüp Emir'in yanına yürüdüm. Yanına yaklaşınca Sude'nin Emir'ingöğsüne yaslanmış bir şekilde uyuduğunu gördüm. Onun yanında da kafasınıCan'ın omzuna yaslamış ağlayan bir Miray vardı. Bende yanlarında ki boş koltuğaoturdum. Emir bana dönünce bomboş bir bakış atıp önüme döndüm. O biliyordu,babam hariç sadece o. Benim sadece kuzenim değil kardeşimdi Emir. Ha bir deEylül vardı. Emir'in kız kardeşi. O da benim hiç olmayan kız kardeşim gibiydi.Çocuksu hareketleriyle bulunduğu her ortamı neşelendirirdi. Hiç kardeşimolmamıştı çok istememe rağmen. Annem bizi bırakıp gittikten sonra babam başkabir kadına yan gözle bile bakmamıştı. Annemin kendisine ihanet ettiğini düşünürdüama kendisi onun aşkından 20 senedir vazgeçmemişti. Her ne kadar dışarıdan sertgözükse de içinde çok merhametli ve sevgi dolu bir adam vardı babamın. Bazenneden yapısına hiç uymayan bu işlere bulaştığını çözemiyordum. Belki bu işlerebulaşmasaydı şu an annem bizimle olurdu. Ama babamı suçlamıyordum,suçlayamıyorum. Bende ona benziyorum dışarıdan ne kadar zibidi, züppe kendinibeğenmiş, umursamaz tavırlar sergilesemde çocukluğumdan kaynaklananduygusal bir ruh vardı içimde. Sanırım beni babamdan ayıran tek özellikduygularımı saklayabilmem. İnsanların yanında ağlamaktan nefret etmem deayırca bir özellik tabii. Ameliyathanenin kapısının açılmasıyla düşüncelerimdenarınıp seslice ayağa kalktım. Benim ses çıkarmamdan dolayı Sude'de uyanmış 'ne  oldu' der gibi etrafına bakıyordu. Herkes hızla doktorun etrafına toplanırken benbiraz daha konuşmazsa bu adamı nasıl öldüreceğim hakkında plan yapıyordum.Doktor sonunda ağzını açtığında herkes pür dikkat onu dinliyordu.