Her şiirim veda hutbemdir bir nevi, kendime.
ve her şiirin sonunda
Aynı şekilde ölüyorum sana,
Ayrı bir sensizlikte..
kalem misafir oldu deftere bu gecede.
Aldım kalemi,
Adınla başladım yazmaya, delice.
Ki adın sonbahardı, bende..
Biliyordum bu uzunca bir yoldu..
Lakin başlar başlamaz
Kelimeler gürledi,
Özlemler yağdı kalbimi acıtan cümlelere,
Yapraklar soldu..
Devam ettim yazmaya,
acıya acıya..
Gitgide sardı hüzün mısraları,
Satır aralarım içimdeki eylülle doldu..
Derler ki;
Şiir evrenseldir sevgilim.
Ve ben bir şiir yazdım sana bu gece,
Evren sel oldu..
İsa Ulufer
