Ben sana gökyüzüm derim
Bir kuşu vurur bakışların uçma sevdasından
Yakar mavisini göğün, hasretin..
Ben sana şiir derim
Kıt kanaat gelir bir araya mısralar
Kalır bir şair, devrik cümlelerin,
Devrilmekte olan özlem yüklü kelimelerinin altında..
Ben ömrüm derim sana
Kanamaya başlar hayatım, kandığım yerden aşkına...
Gri bir çaresizlik düşer sonra avuçlarıma
Eylül kokar parmak uçlarım
Titrer, kanar dokunamadığı diye teninin sıcaklığına..
Aşk derim sana ben
Bir tedirginlikten çıkagelir,
Bozulur ritmi kalbimin.
Detone olan bütün senli duygularımdan,
Ağır yaralı şarkılar bestelenir yokluğuna..
ne dersem diyeyim sana
ne olursan ol şimdi, yârsın..
Ve sen sustukça
Uzak kaldıkça böyle bana,
yarasın ruhuma..
Gel sokul diyorum oysa
Üzerimde kalan son aşk kırıntılarına.
Düzelt detone olan bütün duygularımı
Sar içimdeki ağır yaralı şarkıları,
Sesinin mavi renkli tonuyla..
Ya dön sevgili
Yada göm beni
Bu aşkın çorak topraklarına..
İsa Ulufer
