Ah Lahleyka,
Ben baktıkça öyle sana,
Cennete koşuyordu sanki gözlerin
Ve bir nehir uzanıyordu gözlerinin içine.
Bir de
gökyüzü beliriyordu yüzünde
Ki kanatlanıp konmak istiyordu sevgim, kirpiklerine..
Ben ki yazmak istedikçe ahvalini
Titriyordu mısralarım Lahleyka,
Ve korkuyorlardı tasvir edememekten seni..
Bir de adın beliriyordu göğsünde,
cümlelerin.
Ki sana çıkıyordu zaten sonu,
her şiirin..
İsa Ulufer
