Dktr : Tahliller çıktı. Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama bebeğiniz sakat doğacak.
Çnr: Sen ne diyosun doktor ne sakatlığı
Yln : Kayınço sakin.
Dktr : Yani bebek doğduğunda Down sendromlu olabilme ihtimali var. İsterseniz bebeği aldırabilirsiniz.
Yşm : Hayır aldırmıyoruz o bebeği. O bebek daha Küçücük onun ölmeye hakkı yok.
Dfn : Yeşim haklı abi. Yapma
Çnr : Onu aldırmayacağız zaten hem tam kesin değilmiş.
Yln : Ya nasıl bu bebek Down sendromlu doğacak. Yapacak birşey yok mu ? İlaç tedavisi falan
Dktr: Maalesef çok geç kalınmış.
Doktor çıkar. Yeşim ağlamaya başlar. Yln duvarı yumruklayıp gider.
Yşm : Ya Abim beni affetmeyecek.
Çnr : O sana kıyar mı hiç ?
Dfn : Ben bi yanına gideyim.
Defne Yalının yanına gider.
Dfn : Yalın
Yln : Defne git.
Dfn : Yalın Konuşalım lütfen. Yeşim bilerek yapmadı. Bunu sende çok iyi biliyorsun.
Yln : Biliyorum sinirlenmem de bir anda oldu istem dışıydı.
Dfn : Gel bi özür dile yeşimden.
Yalın ve Defne odaya geri giderler.
Yln : Yeşim Abim az önceki davranışımdan dolayı özür dilerim. İstemeyerek oldu cidden.
Yşm : Önemli değil abi.
Dfn : Abim Nereye gitti ?
Yşm : Çıkış işlemlerini yapmaya gitti gelir birazdan.
Çınar gelir ve hastaneden çıkarlar. Yalın Defneyi alıp Aras Köşke doğru yola çıkarlar. Yalın arabayı hızlı kullanmaya başlar.
Dfn : Yalın napıyosun.
Yln : Ne olsun güzelim öyle geziyoruz işte.
Dfn : Yaa adam Saçmalama yavaş kullan şunu.
Yalın daha da hızlı kullanmaya başlar.
Dfn : Yalın durdursana korkuyorum.
Yln : Birşey olmaz.
Dfn : Midem bulanıyor. Durduuuurrr.
Yalın arabayı durdurur. Defne kendini arabadan atar.
Yln : Defne iyi misin ?
Dfn : Dokunma bana !!
Yalın ağlamaya başlar. Defne şaşkınlıkla Yalına bakar.
Dfn : Noluyo Yalın?
Yln : Sana dikkatli davranamadım. Benim yüzümden çok korktun.
Dfn : Bu yüzden ağlanır mı ? Hadi gidelim.
Yalın ve Defne Aras Köşke gider. O sırada EzDen çifti Paris'e gelmiştir.
Dnz : Akşamda oldu.
Ezg : Aynen bi güzel yemek yiyelim bence.
Dnz : Yiyelim bari.
Çift yemeğe iner. Deniz hemen konuya girer.
Dnz : Ezgi geleceği düşünsene. Birkaç tane çocuğumuz olsa. Küçük küçük dolaşsalar.
Ezg : Evet ya çok güzel olur.
Dnz : O zaman hadi odaya
Ezg : Deniz dur çekiştirme.....
Deniz Ezgiyi odaya götürür. Gerisi malûm
DefYal çifti Aras Köşke gelmiştir.
Yln : Dedem
S Bey : Hergele sen nerelerdesin.
Yln : Burdayım dedem. Sana bi haberimiz var.
S Bey : Yine ne ettiniz.
Yln : Birşey etmedik dedem bu akşam Defne'yi istemeye gidiyoruz.
S Bey : Gitmiyoruz.
Yln : Nasıl Gitmiyoruz. Toprak abi gelin isteyin dedi.
S Bey : O zaman ki gibi olacağını nerden bileyim ben.
Dfn : Süreyya dede Valla olmayacak öyle birşey. Eğer abim beni vermezse bir daha Yalının peşinde dolaşmıyacam.
S Bey : Tamam hazırlanın.
Yln : Yaşa be dedem. Hadi ben seni eve bırakayım hazırlan sen.
Yalın ve Defne Barutçu Apartmanına giderler.
Yln : Çok güzel olma Tamam mı ?
Dfn : Aaa niye ?
Yln : Sonra gözlerimi senden alamıyorum.
Dfn : Romantik kalas.
Defne hemen eve geçer. Kızlar hazırlanmaya başlar.
Dfn : Yaa abi ben zaten evliyim ne gerek var bu kadar hazırlığa
Tprk : Olsun Abim herşey âdetine göre olsun. Düğünü de Ezgi ve Deniz geldikten sonra yaparız.
Dfn : Ezgi ve Deniz demişken ben bi arayayım.
Defne Ezgiyi arar.
Dnz : Kim arıyo gece gece
Ezg : Defne arıyo birşey mi oldu acaba ?
Dnz : Sana söyleyeyim mi bunun içine doğuyo. Biz beraber olduk mu bu Defneye bir şey oluyor
Ezgi güler ve telefonu açar.
Dfn : Yarım saat oldu hâlâ açmadın telefonu insan bi arar derki Defne napıyosun ne ediyosun ama hiç arayan soran yok.
Ezgi telefonu suratına kapatır.
Dnz : Nolmuş ?
Ezg : Konuştu konuştu bende suratına kapattım.
İstanbul
Dfn : Şuna bak ya bide suratıma kapatıyor.
Çnr : Niye acaba ???
