Tprk : Sen Rock'tan vazgeçene kadar eskisi gibi olmayacağız. İster öl ister yaşa hiçbir şey kararımdan vazgeçiremez.
Dfn : Beni de vazgeçiremez. Ben Rock' çıyım abi. 🤘🤘🤘
Çnr : Abim Rock nedur da
Dfn : Rock işte
Dnz : Pop müzik yapın bari
Dfn : He pop olabilir
Nhr : Bencede zaten son şarkı pop müziğe giriyor
Dfn : O zaman pop müzik
Nhr : Tamam
Yln : Laz kızı gel benimle
Dfn : Nereye ?
Yln : Ya gel işte
Yalın Defneyi dışarıya arka bahçeye çıkartır.
Yln : Beni affettin mi ?
Dfn : Bilmem ki karar veremedim şimdi
Yln : Defne
Dfn : Hıı
Yalın Defnenin dudağına yapışır. Defne de ona karşılık verir. Kısa bir süre sonra hava kararır.
Dfn : Hava da karardı.
Yln : Bişey söylemen gerekiyor
Dfn : Ne gibi ?
Yln : Seni affettim
Dfn : Hee Tamam seni affettim plaza kalası. Ben birşey sorucam. Evli kalıp da ayrı şehirlerde yaşamak nasıl bir duyguydu senin için
Yln : Düğünün ilk gecesinde yatağa değilde koltuğa gönderilmiş gibi bir duygu
Dfn : Oha ayı.
Yln : Hadi içeri gidelim göstericem sana ayıyı
Beraber içeri geçerler. DefYal EzDen YeşÇın hariç Herkes yatmaya gider.
Ezg : Cem Hadi annecim
Cem : Anne ben burada yatıcam.
Çnr : Babacım sende burada yatmak ister misin ?
Nly : Olur.
Deniz Çınara göz kırpar. Kızlar Cem'i ve Nilay'ı uyuturlar.
Yln : E o zaman bizde yatalım
Çnr : Defne senle yatamaz.
Yln : karım
Çnr : Defne istiyorsa kalır.
Dfn : Abi zaten nikahlıyız. Bişe olmaz.
Çnr : İyi tamam.
Yalın ve Defne odaya gider.
Dnz : Bizde yatalım o zaman
Deniz ve Ezgide yatar. Arkalarından Yeşim ve Çınarda yatar. Hepsinin niyeti bir çocuktur. Bakalım kimlere nasip olacak ?
Dnz : Bizim şu ikinci çocuk işini düşünsek mi ?
Ezg : Bi düşünelim
Dnz : Bence düşünmeye gerek yok doktorcum.
Ezg : Tamam zamparacım sen nasıl istersen
Deniz ve Ezgi birbirlerine yaklaşırlar. Öpüşürler ama kapıya biri vurur. Ezgi kapıyı açar.
Cem : Anne Nilay sürekli uyurken ayakkabılarımı almayın diye sayıklıyor yanınızda yatayım mı ?
Ezg : İyi gel bakalım.
