Dfn : Yaa siz bana çikolata almadınız mı ?
Ezg : İstemedin ki ? Gidip alalım hemen.
Dfn : Tamam Tamam şaka yaptım gelin.
Dnz : Eee nasılsın Defne ?
Dfn : Bomba gibiyim şuan yerimde duramıyorum.
Tprk : Defne Abim bi sakin.
Dfn : Yaa abi zaten böyle olmayacağım son günlerimin tadını çıkartayım.
Yeşim dayanamaz ve koşarak evden çıkar.
Çnr : Ben bi bakayım.
Çınarda peşinden gider.
Çnr : Yeşim ne oldu ?
Yşm : Ya Çınar Defneyi görmüyor musun ? Ona Bişey olacak diye çok korkuyorum.
Çnr : Şşş Bişey olmayacak.
Yşm : Ya beni affetmezse.
Çnr : Affeder. Sen onunla inatlaştın diye böyle oldu. Normalde fındık kolay affeden biridir.
Yşm : Affeder dimi ?
Çnr : Sen gözlerini sil Defne böyle görmesin seni.
Onlar gidince bakalım arkadakiler ne yapmış.
Dfn : Ben bi lavaboya gideyim.
Yln : Laz kızı iyisin dimi.
Dfn : Hıhıı sorun yok.
Defne lavaboya gider. Hafiften ağlamaya başlar.
Dfn : Ya kazanamazsam savaşı. Ne olacak ? Ölecek miyim ? Tabi canım yabancı memlekete Gitmiyorum ya. Evet evet alt tarafı öteki tarafı boylarsın. Ama ben rol yapmaktan çok sıkıldım. Herkesin yüzüne gülüp içerden ağıt yakmayı bırakmak istiyorum. Toparla kendini Defne seni böyle görmesinler.
Defne lavaboya çıkar.
S Bey : E biz kalkalım artık.
Tprk : Biraz daha otursaydınız.
S Bey : Yok saolun kalkalım biz.
Yln : Dedem ben sizi bırakayım.
Yalın Süreyya Bey ve Meftune'yi eve bırakır. Defne o gece Apartmanda kalacaktır.
Ezg : Bizde kalkalım artık.
Dfn : Kalsaydınız.
Ezg : Bilmem ki Deniz nasıl olur ?
Dnz : Sen nasıl istersen.
Ezg : Kalalım o zaman. Çınar ve Yeşim nerede kaldı?
Dnz : Gelirler birazdan.
Dfn : Ben yatsam olur mu ? Çok yoruldum.
Tprk : O nsl söz Abim yat tabi.
Defne Çınarın eski evine ( Artık Polatın diyecem ) iner. Çınar ve Yeşimde eve yeni girerler.
Yşm : Dedemler nerede ?
Lyl : Kalktılar. Sen niye bir anda kaçıp gittin birşey mi oldu ?
Yşm : Yoo hava aldım biraz.
Lyl : Numara yapamıyorsun. Biliyorum şuan için kan ağlıyor.
Yşm : O kadar belli oluyor mu ?
Lyl : Daha dikkatli oyna.
Tprk : Ben yatıyorum. Ha bu arada Defneyi üzmeyin. Özellikle sen Babaanne kıza abuk sabuk şeyler söyleme.
Lyl : Bende yatıyorum size iyi geceler.
Plt : Yapacak birşey yok mu şimdi? Defne böyle mi olacak ?
Çnr : Yok be oğlum. İyileşecek tabi.
Plt : Ben gidiyorum Defne gözümün önündeyken sakin duramam ben.
Çnr : Polat çok uzaklaşma. Aradığımız zaman ulaşalım sana.
Polat gider. Çınarda Defneye bakmak için eski evine iner. Defne uyuyordur.
Çnr : Fındığım benim. Bunları da atlatıcaz. Beni affetme ama yanımda ol. Canım kardeşim benim....
Biraz daha konuştuktan sonra Yeşimin yanına gider. Herkes yatar. Sabah olur. Herkes kalkmıştır. Orta katta masa kurulmuştur.
Dfn : Güüünnaaaayydddıınn ben geldim.
Tprk : Duyduk fındık. En alt kattan sesin geliyordu.
Dfn : Ben çok acıktım hadi yiyelim. Ezgi ve Deniz nerde ?
Lyl : Uyuyorlar onlar.
Dfn : Ayyh kıyamam. Neyse birazdan Yalın gelecekmiş beni alıp hastaneye gidicez.
Tprk : Tamam abim Bizde peşinizden Geliriz.
Çnr : Biz olmadan Nereye gidiyorsunuz ?
Dfn : Ben Ezgiye bakıp geleyim.
Defne Çınardan kaçıp Ezginin yanına gider.
Dfn : Ezgi uyaann. Ezgi.
Ezg : Ne var Defne.
Dfn : Hadi uyanın hastaneye gidicez.
Ezg : Tamam geliyoruz.
Ezg : Deniz kalk. Deniiz.
Dnz : Noluyo ya sabah sabah
Ezg : Kalk hadi hastaneye gidicez.
Dnz : Tamam geliyorum.
Deniz Ezginin peşinden gider.
Ezg : Günaydın.
Lyl : Günaydın.
Ezg : E bizi niye uyandırmadınız kahvaltı yapardık İşte.
Lyl : Yanınıza geldim öyle güzel uyuyordunuz ki kıyamadım.
Ezgi utanır.
Dnz : Utangaç sevgilim.
Tprk : Cilveleşmeniz bittiyse gelinde bişeyler atıştırın.
Ezg : Yok biz çıkalım hastaneye gideyim ben.
Tprk : Siz çıkın Bizde arkanızdan Geliriz.
Ezg : Tamam Enişte Görüşürüz.
Ezgi ve Deniz arabaya binip hastaneye giderler. Yalın arkalarından gelir. Defne ve diğerleri gelir. Hastaneye doğru yola çıkarlar.
