Sparks Fly

Sparks Fly | bölüm 8 ♣

Multimedya; Emily - Lindsay. Bölüm parçası bu aralar en çok dinlediğim şarkı. İyi okumalar, bu bölümü fazla geciktirmeden yazdım. Umarım beğenirsiniz. Okuduktan sonra bölümle ilgili düşüncelerinizi yazarsanız inanın çok mutlu olurum. Sizi seviyoruuuum :* ♥

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

George, beni eve bıraktığında saat 22:10'u gösteriyordu. Aramızda ne geçtiğine gelirse şöyle özetleyebilirim; hiç bir şey. İçim rahat mıydı? Hayır. Ama biz hiç bir şeydik sonuçta.

Arabadan tam inecekken kolumdan tuttu ve oturmamı sağladı. "Cidden eğer sırrımı anlatırsam benimle... Çıkacakmısın?" yanağımın kızardığını hissetsem de derin bir nefes alıp "Efendim?" dedim. Ah! Ne dedim ben! Beynim onun dediğini anlamamakta bana direniyordu sanki. "Sırrımı hala öğrenmek istiyormusun?" kafamı 'evet' der gibi salladım. "Öyleyse yarın okulda 3. ders teneffüsünde müzik odasına gel." yüzüne boş boş baktığını anlayınca "Yarın görürsün." dedi. Öpmek için eğildiğinde kendimi ani refleks ile geri çektim ve mahçup bir gülümseme ile arabadan çıktım.

Arkamdan onunda çıktığını duydum. Tekrar kolumdan tuttu ve beni kendine döndürdü. Yüzümün önüne düşen saçları arkama attı ve muzip bir gülümseme ile "Yanaktan. Tek bir öpücük?" dedi. Gözlerimi devirme isteği duysamda onu hissetmek bende istiyordum. Belki ondan bile fazla. "Tek bir öpücük?" diye onayladıktan sonra kafamı yana çevirdim ve heyecanlı bekleyişe başladım. Öyle sesli bir gök gürültüsü koptu ki bi anda korkudan George'a bakma isteği duydum ve o sırada olan oldu.

George'a döndüğümde aramızda hiç mesafe kalmamıştı. Dudaklarımız aniden birbirine kenetlendi. George, gitmemem için ellerimi tutuyordu. Kalbimin atışları öyle fazlaydı ki yerinden çıkabileceğini bile düşündüm. Yağmur başlamıştı ve yağmurda öpüşüyorduk. Öyle sertti ki yarın mor bir dudakla kalkacağıma emindim. Ufak bir inilti çılardığımda bunu yaptığım için kendimi tekmeleyebilirdim. George, dudaklarını yalayarak geri çekildi. Arabayı evden biraz geride park etmişti. Yağmur öyle şiddetliydi ki. Bir adım bile bu yağmurda 1 kilometre gibiydi. George, üşüdüğümü fark edince deri ceketini çıkarttı ve bana verdi. "Eve böyle yürüme. Hasta olursun." ceketi elinden alırken "Ya sen?" diye sordum. "Benim ufak bir işim var. Görüşürüz." dedi ve arabaya bindi. Gaza basacağı sırada eliyle çekilmemi işaret etti. Yerde su birikintileri birikmişti ve çekilmezsem üstüm ıslanacakı. Sanki ıslanmadıda... Geri çekildim ve gitmesini izledim. Gittiken sonra hızlı adımlarla eve doğrumu yürüdüm. Bir yandanda ceketinin kokusunu içime çekiyordum. Kapıya varınca gördüğüm kişi karşısında minik bir şok yaşadım. Lindsay, kapıyı açmış elleri belinde bana bakıyordu. Çiçekli mini ama salaş bir elbise giymişti. Eve kalan 10 adımı koşarak bitirdim ve onun boynuna sarıldım. "Yavru köpekler gibisin!" geri çekildi ve beni eve çekti. "Onunla öpüştün! İnanmıyorum! Nasıldı? Sert mi? Tadı nasıldı?"

"Sen... Bizi gördün mü?" kıkırdadı. "Her saniyesini hemde." üzerime eğildi ve ceketimi kokladı. "Mmm fresh!"

Büyükannem salonda Gossip Girl izliyordu. Gençlik dizisi olmasına rağmen Serena ve Dan için bu diziyi izlerdi. Ben bir tabak mısır gevreği ile odamda Lindsay'le konuşuyordum. Ona başıma gelen her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattım.

"Yani George sana bu büyüüük sırrını anlatacak, öyle mi?" anlamada güçlük çeker gibi bi hali vardı. Mısır gevreğimden bir kaşık alıp, yuttuktan sonra kafamı salladım. Çenesini düşünceli bir tavırla ovarken "Garip..." diye söylendi. "Nesi garip ki?"

"Kim büyük bir sırrı okulda açıklamak ister ki?"

Konuyu geçiştirmek ve kendimi tekrar düşüncelere atmamak için, neşeli bir sesle "Ee sen neden geldin? Yoksa!! Tamamen mi??" Yastığı üzerine koydu ve "Ah, hayır. Maalesef tamamen değil! Okul gezileri oluyordu. Burasıda vardı. Senin için Parisi teptim buraya geldim. Yani bir kaç günlüğüne burdayım." ciddi olamazdı. Ona ihtiyacım vardı. Suratım bir anda asıldı. "Keşke sende burda kalsan. Aynı okula giderdik. Rine, ben ve sen... Muhteşem üçlü olurduk. Hatta Sky'ı bile alt ederdik."