Joking Together #2

4. the boy in the Micheals

Stil zat ik op een stoel in de gang. Mama was Zayn aan het onderzoeken. Ik wist dat het niet heel erg zou zijn maar je weet maar nooit. De deur ging open en mama kwam naar buiten. 'Mam' zei ik opgelucht. Mijn moeder omhelsde me even en glimlachte. 'Hij is oké en ik denk dat hij je graag wil zijn. Jij hebt ervoor gezorgd dat hij er nu is' zei mama. Ze opende de kamerdeur en ik liep naar binnen.

Zayn zag mij aankomen en glimlachte zwakjes. Ook al is en blijft hij een klootzak, toch heb ik het met hem te doen. Ik ging bij zijn voeten op het rand van zijn bed zitten.

'Jij bent een echte...' begon ik toen Zayn me onderbrak. 'Een sukkel en idioot, ik weet het Cara' maakte hij mijn zin af. 'Goed geraden' zei ik. 'Ik moet je eigenlijk bedanken' zei Zayn. 'Hoezo?' vroeg ik. 'Zonder jouw zou ik nu nog met mijn gezicht in het gras liggen' antwoorde Zayn. Mijn mondhoeken gingen ietsjes omhoog. 'O' zei ik. 'Bedankt Hamilton' zei Zayn.

~*~

De volgende week op maandag op school liep ik meteen naar Kyle toe. 'Jij durft wel hé' zei ik meteen boos. Ik duwde hem tegen de muur aan en keek hem razend aan. 'Ga je je vriendje beschermen, wat lief Cara' grijnsde Kyle. Ik gromde. 'Hij is mijn vriendje niet' siste ik. Kyle glimlachte eigenaardig en pakte mijn handen vast die hem op zijn plek hielden. Hij duwde mij naar achteren terwijl ik naar achteren moest lopen om niet te vallen.

'Kyle laat me los' zei ik razend. Ik was nu zo opgefokt dat ik in staat was hem echt te vermoorden. 'Nee' zei Kyle. 'Jij bent zo anders dan ik dacht' zei ik. 'Hoezo?' vroeg Kyle grijnzend. 'Toen wij elkaar ontmoette was je aardig en lief. Wat is er met die leuke jongen die ik die dag had ontmoet?' vroeg ik. 'Hij ontmoette jouw en besefte dat hij jouw wilde als prijs' antwoorde Kyle. Ik werd nu bang van hem, ik wist niet wat hij kon doen. 'Ik ben geen prijs' zei ik zacht. 'Voor mij wel' zei Kyle. Hij liet me los en liep weg.

Ik keek hem even na en sloeg mijn armen over elkaar. Kyle had dus wel menselijke gevoelens, wtf. Ik zuchtte even toen ik een hand op mijn schouder voelde. 'Gaat het?' vroeg een stem achter me. Ik draaide me om en zag een bezorgde Natt. 'Ja' zuchtte ik. Natt en ik omhelsde even. Ik wist het helemaal niet meer, ik was de weg kwijt.

~*~

In de Micheals was het rustig. Ik had verf nodig en andere dingen. Nieuwe kwasten, pallet en papier. De Michaels was er perfect voor. Ik duw mijn winkelwagentje door tot ik tegen iemand aanbotste. 'O mijn hemel, het spijt me' zei ik snel. Ik kijk naar de jongen die ik heb aangereden. Donkerbruin haar en bruine ogen, hij glimlachte naar me en stond op. 'Het geeft niet, ik was er ook niet bij' glimlachte hij. 'Ik ben Dylan' stelde hij zich voor. 'Cara' glimlachte ik. 'Leuk je te ontmoeten Cara, ik ben nieuw hier. Ik ga ook binnenkort naar WHS' zei Dylan. 'Daar ga ik naartoe' zei ik Dylan. Ik glimlachte naar hem.

A/N

Dit is het hoofdstuk voor morgen. Ik hoop dat hij hem goed weergeeft.

Vote

Comment

Follow

Xxx Sunny