The Hidden Princess ( Completed )

Chapter 2 - Clarence' pov

Chapter 2 – Clarence Pov

Damn. What am I even doing in this horrible school? I should have just slept all day. Nag abala pa akong pumasok sa first period absent naman pala yung prof. Nasayang lang ang effort at pagod.

"ano bang sinisimangot-simangot mo diyan Clarence?"

"Hahaha. Wala kasing prof. ayan badtrip siya"

"Huh bakit ka naman mababadtrip nun? Eh magandnag balita nga yon eh" at lahat sila ay nagsipag tinginan sakin inaantay ang sagot ko at dahil hindi ko na nasundan pa ang pinag uusapan nila hindi ko tuloy alam ano yung tinanong nila.

"Pano nasayang ang effort gumising ng maaga." salo ni Terence sa tanong, "kaya halika na at mag move on ka na tara sa gym basketball tay !"

"pass ako" iling ko sa barkada ko.

"nag papaka KJ ka nanaman pre !"-sabi ni JC sabay tirik ng mata. Shit. I almost burst out laughing. Good thing di lang ako ang nakapansin.

"Shit ambakla pre! utang na loob huwag mo ng uulitin yon."- cracked up ni Ken na halos mamatay sa kakatawa.

"gago di ako bakla !"- Sigaw ni JC

"mas gago ka ! Wala akong sinabi na bakla ka ! Ang sabi ko parang bakla! Magkaiba yon! "-sigaw ni Ken

"mga ugok itigil niyo na yang dalawa baka mag break pa kayo. daig niyo pa mga lovers na may LQ"-sabi ko habang isa isa ng inaayos ang gamit ko.

"HINDI KAMI LOVERS!" sabay na sigaw nila hanggang sa ayun nasa sahig na sila at nag we-wrestling na. Napa buntong hininga nalang ako. Hindi ko po kaibigan yang mga yan. Idine-deny ko pa ang kung ano mang connection ko sa mga ulupong na iyan,

Napailing na lang ako at nagsimula ng lumayo. Mahirap na madungisan pa ako ng bad image nila.

Finding a secluded spot tumambay nalanga ako sa isang bench sa field. Kelangan ko mag relax at baka magkabuhol ng tuluyan ang kilay ko sa pag simangot ko. I start to browse my camera and look at my shots.

Ako nga pala si Clarence Martin. Kilala ako bilang Rence 3rd yr college sa kursong Business Management. Well ayoko naman talga sa kursong yan. Napilitan lang ako. Ang gusto ko talaga mag doctor. Surgical doctor specifically. Pero wala ee. Ayaw ng nga magulang ko. Gusto nila ako ang mag mana ng mga company kahit wala naman akong hilig dun si ate pwede pa.

Pero ako? Niwala nga akong interes dun.

Maya-maya pa nakakarinig na ako ng click ng camera senyales na andiyan nanaman ang nga fangirls kanya kanyang kuha ng mga STOLEN pictures. Geez. Can't a man have a peace? Nakaka irita! furrowing my eyebrows even more tinry ko silang i-ignore at nag focus nalang sa hawak kong camera.

If you can't make the noise stop, ignore it. After a few minutes kala ko marerelax ako hindi pala! Lalo akong nai-stress. Ang creepy nila.

"kyaaah ang pogi!!"

"my gosh ! Ang gwapo nya talaga!"

"may gf na ba siya?"

"wala pa sira !"

"O! M! inaantay pa nya ako ! Kyaaaah!"

"tange ang alam ko sila ni Hershey ee?"

"yung model din? Mas maganda ako dun!"

"asa ka te!"

"akin siya! ako legal!"

"gaga managinip ka ako tunay na asawa!"

"hindi! Ako ang fiancee! Secret Relationship"

At ayan na po. Nag agawan na po sila. Kung kanino ba talaga ako. Maya maya mag papatayan na yan. napailing nalang ako. All I do nowadays is to shake my head, what's happening with the world?

Inikot ko yung paningin ko para humanap ng other place na pwedeng uupuan na malayo sa mga babaeng magppapatayan na in a matter of few minutes, mahirap ng malagyan ng dugo sabihin suspect ako.

Ng biglang macapture ng isang babae yung paningin ko. Hindi siya nakatingin sakin. Hindi siya isa sa mga fangirls ko obviously dahil hindi siya nag lalaway tulad ng mga babaeng andun at parang walang pakialam kahit nandito ako. Wow. Bihira lang ako makakita ng ganyang babae.

Not wanting to be coinceited or something but girls nowadays become easily blinded with fame and looks.

Mukang bising bisi siya sa pag d-drawing nya. Napaka seryoso nya sa ginagawa nya yung tipong parang gugunaw ang mundo nya pag di nya natapos yung drawing nya .

Ang cute nya naman, naka pout pa ang labi niya habang naka tilt ng pakanan ang leeg para bang may anggulo na pilit niyang pineperpekto at ng makuha niya ang nais niyang guhit ngumiti siya ng kay tamis.

Oh god. She's beautiful parang biglang nag light up ang buong mukha niya.

Mukang naramdaman nya na may naka tingin sa kanya kaya nagtama yung tingin namin. Napansin kong lumaki ng bahagya ang mata nya at agad nyang tinakpan ang face nya gamit yung sketch pad nya

Ngayon lang ako naka experience na kapag tinignan ko nagtatago. Takot ba siya sakin? Gwapo naman ako ahh? Okay ang yabang ko na masyado pero seriously bakit kelangan nyang mag tago?

Getting all the confidence I can find tumayo ako at nagbalak na lumapit pero dun ako dumaan sa mga halaman para di nya ako makita at para narin matakpan ako ng mga halaman ng hindi na ako makita ng mga babaeng sumusunod sakin.

Shet ngayun ko lang narealize para akong tanga dito na pasimpleng lalapit sa isang babae! But if i won't take the initiative who would? Tsaka isa pa aalamin ko lang naman kung may boyfriend na siya after kong makipag kilala pag meron edi back off.

Because no guy in a right mind would pursue a girl kapag committed at taken na.

Convinced by that I continue to walk towards her. Malapit na ako sa kanya ng may tumawag sa kanya na babae kaibigan nya siguro hindi ko nga lang narinig yung pangalan na sinabi. Ang bingi ko bwisit.

Dali dali nyang inayos yung mga gamit nya at tumakbo dun papunta sa tumawag sa kanya.

Sa pag takbo nya nalaglag yung sketchpad nya madali akong tumakbo at pinulot ko yun ng gusto ko na sanang isauli pag tingin ko. Wala na siya.

Malapit na ee! Makakausap ko na! Sayang! But I guess this is a good thing dahil may chance pa na magkita kami again. Huh, what a fate.

Tinignan ko nalang yung sketchpad na nasa kamay ko and I was surprised sa nakita ko. Napakaganda ng pagkaka drawing kahit hindi pa tapos yung mga damuhan sa kanang bahagi.

Walang duda na ako yun sa ayos at sa suot kuhang kuha pero parang pa anime ang dating dahil sa pakpak masiyadong maganda ang pag kakagawa. I guess i was wrong when i said na hindi siya tumitingin sakin dahil al this time ako naman pala talaga ang idini-drawing niya.

Im a lucky guy aren't i?

Clutching the sketch tightly nagsimula na ako maglakad palayo, thinking about the frame and the space na paglalagyan ko ng drawing na to sa kwarto ko. 

i dont think i would like to return these. parang mas bagay naka frame sa kwarto ko eh. 

What do you think?