The Chasing Game (Game Series 1)

Chapter 21

Count

Three days before my birthday nagpasya ako na si Austyn ang gawin kong escort since siya naman ang boyfriend ko, wala akong pakialam kung ayaw man sakanya niya ni Mommy basta ang mahalaga ay ipakita ko sakanila kung gaano ko kamahal sa si Austyn.

"Pasok ka" anyaya ko sakanya ng salubungin ko siya sa may gate namin. Binigyan niya naman ako ng isang halik sa noo bago tuluyang pumasok sa loob.

"Anjan ba ang parents mo?" kinakabahan niyang tanong saakin. Natawa na lamang ako sakanya dahilan kung bakit bumusangot ang mukha niya.

"Relax they will like you I promise." kumbinsi ko sakanya. Even tho i don't know if they will bulong ng kabilang side ng isip ko ngunit binalewala ko nalamang ito. Kaagad kaming dumiretso sa dinning area kung nasaan sina Mommy at Daddy.

"Is that your boyfriend." tanong ni Mommy ng maka upo na kami sa hapag. Binigyan ko siya ng isang matamis na ngiti bago sumagot.

"Yes Mom " sagot ko sakanya.

" Good Afternoon Mrs and Mr. Cohen." pormal niyang bati rito.

"Good Afternoon, Anong pangalan mo iho?" nakangiting tanong sakanya ni Daddy.

"Austyn Mata po" magalang niyang tugon dito. Ngumisi naman si Mommy dahil sa narinig.

"Mata, so your family must be the owner of the Premium Hotels in Latin America? You know what I would like to do a business with them soon" tanong niya rito, kaagad na kumunot ang noo ni Austyn sa tanong ni Mommy.

"No, Mom hes not" sagot ko sakanya. Ngumisi ulit si Mommy, mas lalo akong kinabahan dahil doon. I know mom she wouldn't stop asking questions about Austyn's family background and I don't like it.

"So i guess the Cruise line then?" tanong niya ulit dito. Binigyan ako ni Austyn ng isang nagtatanong na tingin it's like he's asking me what's going on. Sinuklian ko lamang siya ng isang tipid na ngiti.

"Mom please stop asking him questions" paki usap ko sakanya. She just gave me a is there any problem look. Bago nagpatuloy sa pagkain. Nabalot ng pansamantalang katahimikan ang buong mesa kayat bahagyang napanatag ang loob ko.

"So magkaklase kayo ng anak ko? I guess that's where you meet." pambabasag ni Daddy sa katahimikang nababalot saamin.

"Opo magkaiba lang po ng section" tugon niya rito.

"What section then?" tanong ulit ni Daddy.

"Section A po ako at B naman po si Ela" sagot niya. Ngumisi si Mommy sa narinig at muling nagsalita.

"Wow that's impressive" puri niya rito. Sinuklian lamang siya ni Austyn ng isang ngiti. Hanggang sa until unting Nabalot ang buong mesa ng mga katanungan galing kay Mommy at Daddy. Magalang na sinagot naman lahat ito ni Austyn.

"So whats your parents occupation then?" tanong ni Mommy sakanya. Isang malawak na ngiti ang binigay niya kay Mommy bago sumagot.

"Ang nanay ko po ay isang Dating Guro at ang tatay ko naman po ay pulis." may pagmamalaki niyang sagot rito, ni kahit kaunti ng hiya o alinlanggan ay wala man lang akong narinig sakanya, hangga ako kung paano niya ipagmalaki ang magulang niya. Kung gaano niya kamahal ang mga ito. Napawi naman ang ngiti ni Mommy sa narinig at binigyan niya ako ng isang  I am disappointed to you look. I pinagkibit ko nalamang ito at nagpatuloy sa pagkain, I know she wouldn't like Austyn but i shouldn't be affected right if i want our relationship work i should fight for us siguro naman pagnakita ni Mommy na masaya ako ay matatanggap niya rin si Austyn. Nagpatuloy sa pag tatanong si Daddy habang si Mommy naman ay parang nawalan ng gana dahil sa narinig.

"I'm done, Teala go to my office later we need to talk" kaagad siyang tumayo sa kanya upuan at naglakad paakyat sa itaas. Lihim kaming nagkatinginan ni Dad tila ba ay alam niya kung ano ang nangyari kay Mommy. Nagpatuloy si Daddy sa pag tatanong kay Austyn its like he wanted to make the mood lighter dahil sa biglang pagalis ni Mommy. Natapos ang lunch namin at agad na nag paalam si Austyn dahil may mga importante pa daw siyang gagawin. Kaagad akong umakyat sa office ni Mommy para makausap siya.

"I don't like your boyfriend" bungad niya saakin.

"Mom, mabuting tao po si Austyn kung makikilala niyo lang siya I'm sure magugustuhan niyo rin siya." katwiran ko sakanya. Mas lalo niya lang akong pinagtaasan ng kilay.

"How sure are you na mabuti siyang tao, and besides anong mapapala mo sakanya hindi kita pinalaki para lang mapunta sa isang kagaya lang niya.Ghad Ela its so disappointing" galit na sagot niya saakin.

"Masaya ako sakanya Mom, i dont care about the money yun ba talaga ang importante para sayo Mom? How about my happiness then isn't important to you?" tanong ko sakanya. Nangingilid na ang luha ko sa galit at inis.

"Masaya, really how do you define happiness Ela yung binibigyan ka niya ng mga cheap na bulaklak na kung saan saan niya lang napulot. I bet he can't even take you to a fancy restaurant." pagod niyang sagot saakin. I look at her with disbelief yan ba ang tingin niya saakin. Happiness is not counted by its price nor how extravagant may it look like the thought and the effort is the one thats counted.

"Whether you like it or not Mom, mahal ko si Austyn and you can't do anything with it" matigas kong sagot sakanya, what's the point of having a relationship right kung hindi mo naman ipaglalaban ayoko na si Austyn lang ang magtatanggol sa akin I also need to do my part.

"You don't know what's love Teala. Trust me bata ka pa you will meet better guys than him guys that can buy you things you like guys that can take you to a fancy restaurant, guys thats suited for you. Don't worry ill set you up with a date sa mga anak ng kasosyo natin sa negosyo." sagot niya sakin. Mas lalong nangilid ang luha ko, Ghad I can't believe her.

"No Mom, You can't do anything with it. I'm not breaking up with Austyn whether you like it or not" may diin kong sabi sakanya bago ako tuluyang lumabas ng kanyang opisina. Buong araw akong nagkulong sa kwarto, hindi ko lubos maintindihan kung bakit ganoon mag isip si Mommy talaga bang wala ng ibang mahalaga sa kanya kundi ang Pera at Kapangyarihan. What about the thought of happiness, happiness na hindi kayang bilhin ng pera at Kapangyarihan that's the thing thats important that's the thing that we should count instead.