Sayfa 3

11K 312 2
                                    


Mantığım beni tebrik ederken yüreğim isyanlardaydı. Yüreğimi görmezden gelerek mantığıma uymanın iç huzuruyla eşyaları alıp eve geçtim. İlk işim telefonumu açıp ilk önce havayollarını arayarak bilet ayırmak oldu. Sonra da kayınvalidem Asude Hanım'ı aradım. Telefon ikinci çalışta açılmıştı ve hemen ardından karşıdan heyecan, endişe karışımı bir ses tonuyla:

"Nazlı, kızım" sesi duyuldu.

"Anneciğim."

Sesim istemesem de yüreğimdeki hüzne bulanmıştı.

"Nerdesin kızım? Bunca zamandır seni bekliyoruz. Merak ettik."

Asude annem soru yağmuruna tutarken arkadan Zeynep'in sesini duymaya başlamıştım:

"Annem mi o babaanne? Ver azıcıkta ben konuşayım. Çok özledim annemi. Daha işi bitmemiş mi? Ne zaman geliyormuş?"

Kızımın sesini duyunca içimden ılık ılık bir şeyler aktı geçti. Onları ne kadar özlediğimi daha iyi anladım. Sesim bu özlemin etkisiyle titrerken:

"Birazdan yola çıkıyorum. Birkaç saate oradayım." Diye cevap verdim.

Asude annem 'Dur kızım bir dakika. Tamam, sana da vereceğim.' Diyerek arada Zeynep'e laf yetiştirirken 'Geliyorum' sözünü duyunca sesindeki endişe bulutları kalkmış, yerine sevinç çiçekleri açmıştı.

"Ah sonunda. Kızım, Zeynep eteğimden çekiştirip duruyor, ona veriyorum telefonu" dedi ve ardından Zeynep'in sesi duyuldu:

"Alo anne"

"Kızım"

"Anneciğim ne zaman geleceksin? Ben seni çok özledim. Biliyor musun geçen 'ben annemi özledim' diyerek çok ağladım. Büyükbabam da 'Ağlamazsan seni lunaparka götürürüm' dedi. Ben de sustum. Büyükbabamla lunaparka gittik, orada bir sürü oyuncak vardı. Bir de palyaço vardı. Sihir yaparak elindeki çiçeği kaybetti ama sonra geri çıkardı."

Görücü Usulü Aşk 3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin