Double Luhan ; hunhan

||NINE||

Sehun's PoV

5 months...

10 months...

1 year...

2 years...

...has passed and Luhan still on that fucking hospital bed.

Lumapit si Baekhyun kay Luhan at hinawakan yung kamay niya.

"Luhan...gumising ka na diyan oh. Sorry na nga eh dahil sinigawan kita. Sana naniwala na lang kami sayo at sana hindi ka pa nadisgrasya." Umiyak na naman si Baekhyun at kinomfort lang siya ni Chanyeol.

Lumapit si Lucian kay Luhan at kinuha din yung kamay niya. "K-kuya...i'm so-sorry sa lahat ng ginawa ko sayo. I'm so sorry. Pagkagising mo hindi ako titigil sa pag sosorry sayo. S-sana...mapatawad mo ko..." Niyakap ko si Lucian. Alam namin na nakikinig si Luhan.

Hinalikan ko siya sa noo at sa labi.

"Luhan gumising ka na diyan. Mahal na mahal kita. Sorry, sorry sa pagsuntok ko sayo..ang sama ko. Please Luhan gumising ka na diyan pag gumising ka na marami pang mga halik ang matatanggap mo. J-just.." Di ko na natuloy yung sasabihin ko. Palagi kaming umiiyak pag pumunta kami dito sa hospital.

___

Mga 10:45 PM na kami naka uwi ni Lucian sa bahay. Dumiretso kaagad ako sa kwarto ko at natulog na. Hiwalay kami ng kwarto ni Lucian.

___

Kinabukasan*

May kumatok sa pinto ko kaya tumayo ako at pinag buksan yung taong kumatok.

"Bakit na naman Lucian???"

"Let's go to Kuya."

"Lucian, we just visit him yesterday tapos ngayon-"

"May sasabihin yung doktor saten." I sigh. "Okay. Just give me 50 minutes at bababa na ako. Tumango lang si Lucian at lumabas na sa kwarto ko.

___

Pagkababa ko nakita ko kaagad sila Lucian, Mama at Papa.

"Tara na?" Tanong ko sakanila at tumango lang sila bilang sagot.

Ako na ang nag drive papunta sa hospital.

___

Pagkadating namin sa kwarto ni Luhan wala na siya dun sa higaan niya. Dahan-dahan kaming napalingon na apat. Mababasa sa mga mata namin na takoy kami.

Bumukas yung pinto at pumasok ang isang doktor.

"Doc! Where is the patient?!"

"I'm sorry to tell this but...he died. You can visit him at the morgue. Yan lang po yung sasabihin ko. Alis na po ako kasi may pasyente pa po akong ooperahan."

Mga ilang minuto din kaming natahimik at hindi naka galaw sa kinatatayuan namin ng may marinig akong umiiyak. Si Lucian.

"This is all my fault!!" Napalingon kami ni Mama at Papa kay Lucian na naka kunot ang noo.

"What do you mean by that's all my fault? Lucian?" I asked him. I controlled myself to not to shout at him.

___

We'll just stop right there okay? I'm sleepy already and my Mom always shout my name to go to my room and sleep already.

Wait for my next update because you have a lot to know what happened to Luhan.