Double Luhan ; hunhan

||TWENTY-EIGHT||

Sehun's PoV

"Daddy Stephen?"

Lumingon ako sa anak ko at naka suot na ito ng dress at headband sa ulo nito na mas nag papa cute sakanya. 

"Yes baby girl? May kailangan ka ba kay Daddy Se mo?"

"Can we go home now? Baka kasi nag hihintay na si Mommy Lu sa bahay eh ayaw ko pa naman na pinag ala-la sya saken. Please?" Bigla-bigla na lang lumakas yung tibok ng puso ko nung marinig ko yung nick name niya. Sh*t!

"Daddy?" Nabalik ako sa ulirat ko at napatingin kay Sophie. Tumango-tango ako. "Sure Honey, let's go home." Kahit ayaw kong makita si Luhan. Hindi ko pa kaya syang makita..Hindi pa ko handa, wala pa akong masasabi pag nag kita kami. Hindi pa talaga ako handa.

"San kayo pupunta?" Napalingon kami sa nagsalita. Si Yoona. "Sasamahan ako ni Daddy kay Mommy Lu!" Kumunot yung noo ni Yoona at lumapit samin at kinuha niya saken si Sophie. "No. Hindi ako papayag na pupunta kayo dun sa malanding yun." 

Gusto ko syang sigawan na hindi malandi si Luhan pero hindi ko pwedeng gawin. I still need to pretend.

"Pero-"

"GUSTO MO BA STEPHEN NA SAKTAN KO TONG BATANG TO HA?!! SABI NA NGA EH NA HINDI AKO PAPAYAG NA PUPUNTA KAYO SA MALANDING YUN!"

That's it! That is my last straw!

"I fucking remembered everything Yoona! So stop pretending that YOU ARE MY WIFE because you will never be my fucking wife and my one and only WIFE is just LUHAN! Itatak mo yan sa ulo mo!" Hindi sya maka paniwala sa sinabi ko at ang laki-laki pa ng mga mata niya.

"S-stephen y-you remebered everything?" 

"And stop calling me Stephen, it's not my real name my real name is Oh Sehun." Kinuha ko na si Sophie sa kamay ni Yoona at akmang bubuksan ko na yung front door ng bahay niya ng may humarang sakin na mga guards at tinakpan ako ng panyo sa bibig ko at bigla na lang ako nawalan ng malay.

___

Kyungsoo's PoV

Ang lakas ng pagpatakbo ni Luhan sakanyang sasakyan at hindi ko alam kung san kami pupunta. 

"Lu? San ba tayo pupunta?" Di niya ako sinagot at napansin ko na lang na nasa gitna kami ng bahay ni- Sehun? Bumaba kaagad si Luhan pagka tigil niya sa sasakyan niya at hindi ako maka paniwala sa susunod na ginawa ni Luhan. Sinipa niya ng napakalakas ang gate ni Sehun at nasira ito. 

Pagkapasok namin sa loob ng bahay ni Sehun nakita pa namin ang gago nakipag babuyan na naman sa malanding Yoona na to. Grabeh...ang sakit sa mata mga teh, at alam kong sobrang sakit tong nakikita namin ngayon ni Luhan para sakanya. Nagulat na lang ako sa susunod na ginawa ni Luhan. Binaril niya yung vase na malapit sakanila at doon na sila natauhan na may taong naka kita sakanila.

"Ibigay niyo ang anak ko or mapapatay ko kayong mga putang*nang mga baboy kayo!! May gana pa kayong kidnapin ang sarili kong anak no?! Kung mag s*x din pala kayo para magkaanak kayo di yang kunin niyo na lang ang hindi niyo naman na anak!"

"Mommy!" 

Napatingin kaming dalawa kaagad ni Luhan sa batang kaka labas lang sa isang kwarto. Si Sophie. Tumakbo ito papalapit samin at lumapit ito kay Luhan. Kinarga naman siya ni Luhan. "Diba sabi ni Mommy Lu na hindi ka mag ta-talk sa mga strangers?! Eh anong ginawa mo? Naag talk ka dito sa walanghiyang malanding babaeng to! Mabuti na lang at alam ko ang adress ng bahay ni Sehun kundi hindi ko talaga makukuha tong anak ko. Baby...promise mommy that you will not again disappoint him and never ever talk to strangers again lalong-lalo na sa dalawang to okay?" Tumango-tango naman si Sophie.

"Aie-aie captain!"

Lalabas na sana kami sa bahay ni Sehun ng tawagin sya ni Sehun.

"Luhan!" Tumakbo si Sehun kay Luhan at niyakap ito ng napakahigpit.

"I missed you so much..."

"Sehun, bitaw."

"Look. Luhan-"

"Sabi na ngang bitawan mo ko!!" At sinampal siya ni Luhan. "Kung sa tingin mo Sehun na magkakabalikan pa tayo sa  tingin mo lang yun pero hinding-hindi na. Aalis na kami dito at lilipat na kami ng ibang bansa at hinding-hindi mo na kami makikita pa muli. Naging masaya na sana ako eh na nagka amnesia ka pero hindi pala. Sana nagkaka totoo na lang yun para hindi mo na kami guluhin.May Yoona ka naman din, yan na lang din yang guluhin mo wag ako. wag kami ng anak ko. Hindi namin kailangan ang isang tulad mo. Kaya kong alagaan tong anak ko mag isa walang ama. Kayang-kaya ko. At sana ito na ang huli nating pag kikita."

Tiningnan ko si Sehun at naawa ako para sakanya...Hindi naman din niya to kasalanan itong lahat bat nagka ganito si Luhan. Umiba na si Luhan simula nung nawala si Sehun at akala niya patay na siya.

Kasalanan ito lahat ni Yoona...

Lumapit  ako sakanya at sinampal siya ng napakalakas.

"Para yan sa bestfriend ko para yan sa pag sisira mo ng relasyon nila."

___