Poyrazların Adamı

*Bırakmalısın*

Derin bir nefes alıp performans ödevini yazmaya devam ettim. Agh! Cidden yorulmuştum ama. Telefonuma gelen mesaj sesi ile kalemi bıraktım.

Gönderen:Semira
İleti: Napiyon lan, yine porno izliyon demi çakaaaaal.. ;D

Gözlerim şokla açılırken ikinci mesaj geldi.

Gönderen:Semira
İleti: Sağ kola kuvvet bebeğim, yardıma ihtiyaç var mı? Hshshs

-"Yuh!!" dedim seslice. Gözlerimi devirmeden edemedim. Semiraydı işte bu. Temiz kalpli ama sapık!!!

Gönderilen: Semira
İleti: Sus lan sapık pislik :D Ne zaman gördün lan beni o ibneliklerle!!!

Gönderen: Semira
İleti: Geçen gece yanımda öyle demiyordun ama ;D

Gözlerimi devirip kıkırdadım. Standart bir Semira klasiği...

*****

Elindeki mavi dosyayı daha sıkı kavrayarak ilerledi ve şirketten içeri girdi. Adımını atar atmaz bir çok çalışan etrafında pervane olurken o umursamadan asansöre bindi. Gideceği katın numarasına basıp bekledi. Her zaman ki sert çehresi asansördeki bir kaç kızı derinden etkilerken genç adam her zaman ki umursamazlığı üzerindeydi. Asansörün kata geldiğini belli eden ses ile açılan kapıdan indi ve babasının odasına ilerledi.

-"Hoşgeldiniz Kara bey, babanız sizi bekliyor."

Sekreter İreme bakmaya bile gerek duymadan girdi babasının odasına. Kapıyı kapatıp masada onu yeni fark eden babasına yaklaştı.

Erdem bey gelen Kara'ya odaklandı. Sert görünümü, soğuk bakışları... Gurur duydu kendine. Abisinin emanetini ne iyi yetiştirmişti.

-"Hoşgeldin oğul." dedi tok sesi ile. Her ne kadar gurur duysada öfkeliydi.

Kara ile kısa bir kucaklaşma sonrası Kara deri koltuğa oturdu ve mavi dosyayı verdi.

Erdem bey dosyayı alıp kasaya koydu ve yerine oturdu. Yan çekmecesinden zarfı alıp masanın üzerine yavaşça atıp gözleri ile işaret etti.

-"Bu ne baba?!" sert çıkan sesine engel olamadı Kara.

-"Açta bak evlat!" Erdem beyin seside fazlasıyla sert çıkarken Kara bir terslik olduğunu sezdi.

Masanın üzerindeki zarfı alıp açtı. Gördükleri ile kaşları çatılmadan edemedi. Büşra ile çay bahçesinde gizlice çekilmiş fotoğraflar vardı.

-"Peşime adam mı taktın baba?!" dedi dişlerini sıkarak.

-"Ben değil ama bir başkası takmış olmalı evlat, gizli adresten gelen bir zarf." Kara sinirle bir soluk çekti.

-"Kim?!" dedi dahada kasılırken.

-"Araştırıyoruz evlat ama önce sen bu kız kim onu anlat?" Kara sinirli bir soluk çekti.

-"Sevgilim!" sert söylemesi üzerine Erdem bey kafasıyla onayladı. "Değer verdiği biri olmalı" diye düşünmeden edemedi Erdem bey. Anlaması zor değildi onu, sonuçta o da aşk evliliği yapmıştı.

-"Kara, şu an ki söyleyeceklerim seni sinirlendire bilir ama o kızdan uzak durmalısın." öfkesini zar zor içine hapseden Kara sinirle tısladı.

-"Neden?!"

-"Bak evlat, sen halâ yeni yetme sayılırsın. İşlerimi halâ sana tam olarak devredemedim. Düşmanlarımız seni yeni yeni tanıyor. Belli ki o kıza değer veriyorsun ama biliyorsun ki düşmanlarımız o kıza rahat vermez." Kara sinirle soludu. Bunların hepsini biliyordu.

-"Ben Büşra'yı koruya bilirim!" dedi kendinden emin ses tonuyla.

-"Kara üzgünüm ama babanda Sevilay için bunu söylemişti."
Beyninden vurulmuşa döndü Kara. Amcası haklıydı. Babasıda Erdem beye tam olarak böyle söylemişti. 'Ailemi korurum' ancak haftası dolmadan annesi gözleri önünde tecavüze uğrayıp vahşice öldürülmüştü, sonrada babası.

Kafasıyla onayladı adam. Büşra'yı tehlikeye atamazdı. Büşra'nın ölmesi demek Kara'nında ölmesi demekti. Kara hızla kalkıp çıktı odadan kafasını toparlaması gerekiyordu. Bir şekilde Büşra'yı kendinden uzak tutmalıydı. Arabasına atladı hemen ve hızla sürmeye başladı.

Kendini iyi hissedeceği tek yer vardı o da Büşra'nın yanıydı ama gidemezdi. Onunla olduğu her an Büşra tehlikede olurdu. Genç adamın kafası bulanmaya başlamıştı. Arabayı sağa çekti ve manavgat sahiline ilerledi. Belki temiz hava biraz olsun iyi gelirdi.

Kendini banklardan birine atarken aklına gelen şey ile küfür savurdu.

Siktir!!!

Büşra'nın bakireliğinide almıştı. Ondan ayrılırsa Büşra onun hakkında kim bilir ne düşünecekti. Ayrıca Büşra bırakmazdı ve daha çok dikkat çekerdi.

Derin bir soluk aldı. Bakirelik işi hiç iyi olmamıştı. Kim bilir Büşra ayrıldıktan sonra ne kadar ağlayacaktı. Oysa ki genç adam onu ağlatanları öldürüyordu. Büşra'yı üzeni ya öldürüyordu yada tehtit ediyordu.

Gözlerini kapadı. Beynindeki sesler durmuyordu. Büşra'yı bırakmak zorundaydı ama nasıl?

Büşra'nın ondan kısa süreliğine nefret etmesi gerekiyordu. Sonrasında zaten alacaktı onu yanına. Tabi Büşra isterse....

Ah bu düşünce daha kötüydü sanırım. Büşra'nın ona birdaha bu kadar güvenmeyecek oluşu. Kara'nın kalbine binlerce hançer saplandı.

Aklına bir fikir gelmişti ama bunu yaparsa Büşra ondan ilal abet nefret edecekti. Ama Büşra için yapmak zorundaydı. Derin bir nefes aldı ve fısıldadı.

"Özür dilerim sevgilim..."

*******

Selam!!!! Diğer bölüm finalllllll!!!!!!!! Finalden bir hafta sonra Fırtınaların kızı başlayacak!!! Finali yazınca tanıtımını yayımlarım sonraki haftalar ise bölüm olur!!!!
İyi okumalar!!!
Desteklerini bekliyorum!!!!