2. bölüm

5.4K 228 92
                                    

Bölümleri tek tek atacağım merak etmeyin😊

İyi okumalar ve bol Vkook'lu günler

Multideki şarkıyı dinlemeniz şiddetle tavsiye edilir🔥

Yeni bir güne zorda olsa gözlerimi araladım.Dün gece aklıma geldikçe çıldıracak gibi oluyordum.Tae'yi orada bıraktıktan sonra saatlerce eve gitmemiş bir banka oturarak ağlamıştım.Eve geldiğimde de kimseye görünmeden odama çıkmış ve kapımı kilitleyerek uyumaya çalışmıştım.

Ki bu başarısızlıkla sonuçlanmış ve benim saatlerce ağlamam eşliğinde geceyi tamamlamıştım.

Şuan ise eminim gözlerim ağlamaktan şişti ve ben nasıl bizim çocuklara bu durumu açıklayacağımı bilmiyordum.

Bizim çocuklar derken evet Jimin,Jin,Suga,Hoseok ve grubumuzun lideri Namjoon Hyung'larımdan bahsediyorum.

Kalbim paramparça olmuştu.Bir daha nasıl eskisi gibi olabileceğim hakkında bir fikrim yoktu.Ben ona her şeyim demiştim ama o beni hiçbir şeyi olarak görmüştü.

Aklım hala almıyor nasıl fark etmemiştim?Aşk bir insanı bu kadar mı kör ederdi?

O kadar fazla güvenmiştim ki ona beni her şeyden koruyacağına inanmıştım ama aslında kendimi ondan korumam gerekiyormuşta haberim yokmuş.

Tam bir sene önce kendisi bana çıkma teklifi etmişti,hemde bayağ güzel bir şekilde.O zaman gerçekten beni sevdiğini düşünmüştüm ve benim kalbimde ona karşı hisler hissettiğinden kabul etmiştim.

Durumu ilk önce bizim çocuklara anlatmıştık.Onlar gayet normal karşılamışlardı hatta sevinmişlerdi bile.

Grubumuzun kurucusu PD'e de söylememiştik ama nasıl olduysa birkaç gün önce öğrenmiş ama sadece kararımıza saygı duyuduğunu söyleyip gitmişti.

Herkes bizi desteklerken Tae'nin bizi bitirmesi ahh neyse ağlamayacağım..

Kafamdaki ağrı giderek artarken yataktan zorda olsa kalktım ve kendimi lavoboya attım.Ilık bir duşun ardından üzerimi giyinip yatağa geri uzandım.

Hiçbir şey yapasım yoktu.Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki bütün gün bu yatakta yatıp ölmeyi beklemek istiyordum.Lakin susayana kadar...

Odamda bir sürahi olmamasına söverken mecburen yattığım yerden kalkmak zorunda kaldım.Ne kadar depresyona da girsen sonuçta su herşey demekti kusura bakma Taehyung ama su senden de önemli.

Ağır adımlarla odamdan çıktım ve merdivenden inerek mutfağa ulaştım.Çocukların daha kalkmaması da işime gelmişti çünkü hiç kimseyle konuşmak istemiyordum.

Mutfağa girdiğim anda gördüğüm kişiyle dona kaldım.Tae tüm asaletiyle mutfak masasına oturmuş kahvesinden yudum alırken telefonuyla ilgileniyordu.

Kalbim acımıştı.

Ben bu kadar kötü durumdayken onun bu kadar iyi görünmesi haksızlıktı!

Birden başını telefonundan kaldırıp gözlerimizin birleşmesini sağladı.O anda ağlayacaktım ama kendimi tutarak onun yanında daha fazla küçük düşmemek için gözlerimi kaçırdım ve göz yaşlarımı geri gönderdim.

Buzdolabına doğru yürüdüm ve içinden suyu alarak bir bardağa doldurdum.Bakışlarının hala üzerimde olduğunu hissediyordum ve bu daha çok gerilmeme neden oluyordu.

İDOL • TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin