İDOL • Taekook

13.Bölüm

Finale adım adım..
Yorumlarınızı bekliyorum.İyi okumalar❤

Yeni bir gün yeni olayların başlangıcı demek değil miydi?

Bende yaşanacak olaylardan habersiz gözlerime vuran güneş ışığı sayesinde hafifçe yatakta kımıldanmış ve yüzümün buruşmasını önleyemeyerek zor da olsa gözlerimi aralamıştım.

Burasının benim odam olmadığını anlamam sadece birkaç saniye sürmüştü ve gözlerimin kocaman açılmasını engelleyemeyerek yatakta doğrulmuş ve ışık hızıyla yataktan kalkmıştım.

Dün gece Tae ile olan konuşmamızı ve birlikte uyuduğumuzu hatırlıyordum lakin şuan neden yatakta tek başıma yarı çıplak bir şekilde uyanmıştım?

Ne bekliyordum ki?

Tae ile uyanıp herşeyin normale dönmesini mi?Aptallığım yüzünden kafamı duvarlara sürtmek istiyordum.

Sinirden cenemin kasıldığını hissediyordum ve burayı yakıp yıkamak için kendimi zor tutuyordum.Kaçıp gitmişti işte yine beni tek başıma bırakıp gitmişti!

Sinirle saçımı çekip sakinleşmeye çalıştığım ve kendime sövdüğüm sırada odanın kapısının açılmasıyla hızla kafamı kapıya çevirmiş ve gördüğüm manzarayla şaşkınlığımı engelleyemeyerek ağzım açılmıştı.

Tae elinde içinde kahvaltı olan bir tepsiyle,yüzündeki kocaman gülümsemesiyle odaya girmiş ve kapıyı ayağıyla zorda olsa kapatarak yanıma ilerlemişti.

"Günaydın,erken uyanmışsın sürpriz yapacaktım sana oysa"demişti sevecen bir şekilde. Şaşkınlığım kat be kat artarken dudaklarımdan 'hıh' diye bir nidanın dökülmesini engelleyememiştim.

Tae elindeki tepsiyi yatağa koyduktan sonra yatağa oturmuş ve " Hadi neden dikiliyorsun otur"diyerek karşısını göstermişti.

"Neden yarı çıplağım?"diyerek sanki Tae hiç konuşmamış gibi alakasız bir soru sormuştum.

Tae'nin yüzündeki gülümseme çarpık bir gülümsemeye dönüşerek önce yavaşca beni süzmüş hala vücuduma bakarak "Merak etme sana dokunmadım" diyerek tekrardan gözlerime bakmış ve "Ne kadar istesem de" diyerek bakışlarını benden çekip önündeki yemeğe dönmüştü.

Hızla yerdeki bulduğum gömleğimi giyerek"Ne saçmalıyorsun sen?"demiş ve karşısına oturmuştum.Tae hala önündeki yemeği yemeğe devam etmiş ve bende onu izlemiştim.

"Dediğim gibi bir şey olmadı dün gece çok terlediğini söyledin bende üzerindeki gömleği çıkarttım" gözlerime bakarak"Hepsi bu"demiş ve umursamaz bir şekilde yemeğini yemeğe geri dönmüştü.

Sinirlendiğimi hissediyordum.Neden böyle davranıyordu bilmiyordum.Ne yapmaya çalıştığını anlamıyordum.Her şey normalmiş gibi hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu ve bu beni çileden çıkartıyordu çünkü tekrardan ümitlenmek istemiyordum.

"Sen farklı tarafından kalktın herhalde ne bu haller?" demiştim sesimin sinirli çıkmasını engelleyemeyerek!

"Hayır gayette güzel uyandım çünkü yanımda sen vardın ve birlikte uyuduk bunu düşündükçe kalbim hızlanıyor" demiş ve kocaman gülümsemişti.

"Beni sinir etme adam her şey normalmiş gibi davranmayı kes!Ne yapmaya çalışıyorsun?" demiştim sinirle bağırarak.

Nefret ediyordum ona bağırmayı istemiyordum ama davranışları artık beni çok yormuştu.Bir normal davranıp bir tanımadığım birine dönüşmesine artık katlanamıyordum ve patlama noktam burasıydı sanırım.