Harry Potter the next generation Dutch HP fanfic

Kamer van de Hoge Nood

De volgende ochtend werd Albus pas om half 11 wakker. Hij voelde zich moe en hij was als enige nog in de slaapzaal. Snel pakte hij het boek en bladerde naar de juiste bladzijde. Hij las: 

Eerstejaars Zwerkbal WK

Dit WK zou een keer in de 50 jaar doorgaan. Helaas is het i.v.m Jeweetwel de laatste honderd jaar niet meer gezien. Bijna alle toverscholen van over de hele wereld doen mee. Als eerst word er op de school zelf 1 of 2 Zwerkbalteams gevormd. Als scholen zelf een Zwerkbalcompetitie hebben gaat dat er aan voor af. Per school mogen er maximaal 2 teams meedoen.  Aan het eind van het schooljaar wordt er een WK Zwerkbal georganiseerd. De winnaar krijgt de beker, een leuke extra wat verschilt per jaar en een bedrag in Galjoenen per speler. Het is een groot evenement.

Albus ging er van uit dat de eerste 2 van de Zwerkbalcompetitie mee zouden doen. Hij wilde verschrikkelijk graag in het team. En daarna het WK winnen zou helemaal geweldig zijn maar zo ver zou het waarschijnlijk niet komen. Toen besefte Albus dat hij nog niet ontbeten had en hij sprong uit bed. Snel trok hij wat kleren aan en liep naar beneden. Daar was bijna iedereen weg. Albus zag Scorpius zitten en hij plofte naast hem. 'Ook net wakker' vroeg Scorpius. Albus knikte maar schudde daarna zijn hoofd. 'Ja, wat is het nou' vroeg Scorpius quasi-boos. 'Ik was eigenlijk al heel vroeg wakker. Toen ben ik huiswerk gaan maken en om 8 uur ben ik weer in bed gaan liggen'. Scorpius schoof een kom griesmeelpap naar hem toe: 'De rest is al op' zuchtte hij terwijl hij langzaam kauwde op het goedje. 'Daar weet ik wel wat op' zei Albus met een grijns. 'Denk jij wat ik denk' zei Scorpius die nu ook grijnsde. Ze sprongen op en lieten de griesmeelpap achter voor wat het was. Ze snelden naar de keukens om te kijken of de huiselven wat hadden. Hopelijk waren ze al met het middageten bezig. Scorpius kietelde de peer en ze snelden naar binnen. 'Hallo' zei Albus. De huiselven bogen eerbiedig (dat vond Albus een beetje eng) 'wilt Meneer wat te eten of drinken' vroegen ze met een piepstemmetje (dat vond Albus nog enger). Scorpius knikte en pakte een stoel: 'graag'. Even later hadden ze hun zakken beladen met zoetigheden en lekkernijen. En tussendoor ook nog wat toast. Ze gingen naar de slaapzaal en daar aten ze alles op. 'Mmm' zei Albus toen ze klaar waren 'ik zit vol, jij'? Scorpius knikte en slikte zijn laatste hap door. Toen stond hij op: 'nou ik ga nog even aan mijn huiswerk. Zie je later Albus'! en verdween toen. Albus zat helemaal alleen in de leerlingenkamer. Uiteindelijk stond hij ook op en besloot maar wat rond te lopen. Hij verveelde zich en zocht een plek waar hij ongezien Zwerkbal kon oefenen. Plots zag Albus een deur die hij nog nooit eerder had gezien. Net ook niet. Hij keek om zich heen en glipte naar binnen. Hij was in een buiten en er waren heel veel bezemstelen. Er waren ook Zwerkbal ballen en een Zwerkbalveld en daarachter lag een bos. Albus moest lachen. Zijn vader had hem ooit verteld over een kamer die alleen verscheen als je iets heel hard nodig had. Daarna vertelde hij dat bij de Slag om Zweinstein de kamer verwoest was. Blijkbaar was hij nu weer opgebouwd. Hij pakte een wat nieuwere bezem en vloog een rondje. Hij had al wel eens eerder gevlogen maar nog steeds voelde vliegen nieuw en geweldig. Hoe hard hij ging. Hoe de wind door zijn haren floot. Hij pakte de snaai en liet hem los. Tien seconden deed hij zijn ogen dicht. Daarna ging hij hem zoeken. Hoog vloog hij boven de grond. Hoewel hij hier via een deur was gekomen leek het behalve de deur met de muur. Hij genoot van het vliegen en ving de snaai. Hij bleef nog een uurtje vliegen daarna legde hij de snaai terug en de bezem zette hij in de bezemkast. Hij ging door de deur en glimlachte. Hij had de kamer van de hoge nood gevonden.