Alec
Eve geldim. Annem televizyonun karşısında haberlere dalmış bir vaziyette oturuyor. Geldiğimi bile farketmedi. Yanına gittim.
"Ne izliyorsun?"
"Canavarın son işlediği cinayeti."
"Hala hiç bir şey bulamamışlar mı?"
"Maalesef."
Koltuktan kalktım ve odama doğru gittim. Kapıyı kapattım ve düşünmeye başladım. Şimdi ne yapsam? Bir sonraki adımımı planlamalıyım.
Lanet olası şu telefonu parçalayıp atatcağım! Yine kim arıyor ya?
Telefonu elime aldım. Okuldan bi arkadaşım(!).
"Efendim?"
"Başın sağolsun. Kardeşin ölmüş."
"..."
"Duyduğum kadarıyla katili hala bulunamamış."
"Evet"
"Sanırım konuşmak istemiyorsun."
"Pek konuşabilecek durumda olduğum söylenemez."
"Anlıyorum. Tekrar başın sağolsun. İyi günler."
"İyi günler."
İnsanları sevmiyorum. Hepsinden nefret ediyorum. Gereksizler. Telefonu kapattım, kimseyle uğraşamam şu an.
Tüm dikkatimi bir sonraki adımıma vermeliyim. Aklımda bir fikir var aslında ama bunu hemen yapmalı mıyım yoksa biraz daha beklemeli miyim emin değilim. Beklemek iyi gibi durmuyor. Ne kadar çabuk o kadar güzel.
Harika. Yeni adımım da belli oldu. Geriye sadece bunu kusursuzlaştırmak kaldı.
