3.BÖLÜM

47 7 3
                                    

Alec

Hemen arabama bindim ve eve doğru sürmeye başladım. Annem telefonda adi şerefsiz katil mi demişti? Ayıp ama, insan kendi oğluna öyle der mi! Neyse bu seferlik acısından deyip affediyorum onu. Eve yaklaştım. Acaba o Jerome ve Emilia çifti ne yapıyor? Ben olsam Jane'den kurtulduğum için sevinirdim. Her ne kadar kendi kızları da olsa sevilecek gibi değildi yaa!
Ve sonunda eve vardım. Yüzüme korkmuş ve çok üzgünmüş gibi bir ifade takınarak koşa koşa içeri girdim. Annem oturma salonundaki koltuklardan birine oturmuş elleri yüzünde ağlıyor. İki polis de karşısındaki koltuğa oturmuş onu sakinleştirmeye çalışıyorlar. Annem benim içeri girdiğimi farkedince yüzünü kapıya doğru çevirdi ve bana bakarak

"O........öl...ölmüş."

dedi. Gidip yanına oturdum ve ona destek olmak için ellerini tuttum. Polislere döndüm ve aslında cevaplarını tam olarak bildiğim soruları sanki hiçbir şeyden haberim yokmuş gibi sormaya başladım.

"Kim yapmış?"
"Bilmiyoruz."
"Nasıl olmuş?"
"Kesin bir bilgimiz yok ama baltayla yapılmış gibi duruyor."
"Ormanlık bir yerde mi olmuş?"

Bu soruma annem cevap verdi.

"Knot'ların bahçesinde."
"Onların evde olmadıklarını sanıyordum. Alex'in ne işi vardı ki orada?"
"Jane evdeydi. Gece onu görmek için evden çıktı. Konuşmuştuk hatta."

Annem tekrar ağlamaya başladı. Babam ortalıkta gözükmüyor. Büyük ihtimalle hâlâ haberi yoktur. Polislere döndüm ve soru sormaya devam ettim.

PSİKOPAT: MUHTEŞEM ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin