Mission 267

5. De laatste dag

Ik heb me gister verdiept in de ordner, ik ken mijn rol en ik heb een plan opgesteld, samen met Zoë. We gaan daar heen en ik doe me voor als haar gouvernante. Zij luisterd niet en rent weg. De dagen erna kan ze spioneren, niemand ziet haar. Ik loop nu naar de trainingszaal, Yiri en Zoë staan al bij de ingang. We gaan in die nieuwe trainingszaal oefenen. Luke speelt met wat anderen de tegenstander. We moeten namelijk leren samenwerken.

'Hey!! Sorry dat ik zo laat ben!' Zeg ik als ik nog aan het eind van de gang ben, ik trek een sprint richting de anderen die me op aan het wachten zijn. 'Ik moest nog even iets doorlezen, een strategie die ik al lang niet gebruikt heb.'

'Had je dat niet wat eerder kunnen doen?!?' zegt Yiri geïrriteerd.  Hij kijkt speels uit zijn ogen, en het lijkt of hij alles als een spel ziet. Dit hele gebeuren ziet hij als een soort spel, wat je kan winnen en verliezen. Zonder enig gevaar... Maar het is anders, het kan gevaarlijk zijn. Ik loop naar de ingang van de trainingsruimte, ik open de deur en stap zonder Yiri aan te kijken de ruimte binnen. Silla zit al achter het glas. ik hoor een klik en er schuift een wand open. daar komen stafels uit en er bouwd zich een kantoor. Dan beginnen we aan de training. Na de trainingsruimte moeten we de hindernisbaan nog 7 keer doen en nog 130 keer opdrukken. Yiri heeft er moeite mee, hij is als laatste klaar. Ik begin hem meer enmeer te haten. Nu moeten we ook nog op hem wachten.

Na de training komt Zoë naar me toe. Ze huppelt en haar vlecht wapperd, net als altijd.

'Zullen we samen lunchen?' vraagt ze. 'Dan kunnen we nog even gezellig doen voor we aan de missie beginnen. Ik moet na de lunch mijn koffer pakken.'

'Ja gezellig!' antwoord ik enthousiast. Ik vind het altijd leuk om met Zoë te eten. Het is zondag, en het lange weekend zit erop. Vrijdag hadden we studiedag, wat ik haat. Een studiedag betekend voor ons. Geen leuke dingen doen, je moet de dag optimaal benutten van de NOGD. Dat houd in: trainen, trainen en nog eens trainen. En natuurlijk lessen, buiten de normale school hebben we ook nog andere lessen. Lessen om verschillende taken te leren. Maar ook hele anderen.

'Kom je?' hoor ik Zoë vragen. Ik kijk om en zie haar al een paar meter verderop staan. Op een drafje ren ik erheen en we lopen samen naar de kantine.

'Mmm... ik ruik pizza!!' Roept Zoë. Er loopt net een groepje mensen langs en ik zie ze grinniken als Zoë harder gaat lopen.'Kom nou Noa! anders is er niet meer voor ons.' Ik loop achter haar en, en we gaan op een bank zitten met een bord op schoot. Als ik het bijna op heb komt er een jongen aan, ik ken hem niet. Hij gaat naast me zitten, net iets te dichtbij naar mijn zin. Dan legt hij notabene ook nog zijn arm om mij heen.

'Hé schatje.' zegt hij met een slijmerige stem. 'Samen een filmpje kijken vanavond?' Hij knipoogt, wat denkt hij wel niet?!? Ik sla zijn arm van me af. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan, ga met mijn hand door zijn haar. Ik kom met mijn hoofd dichterbij. Ik doe of ik hem een kus wil geven. Hij doet zijn ogen al dicht. Ik ga met mijn hoofd naar zijn oor. 'Jij denkt echt dat je alles bent hè? Zo werkt het hier niet. En nu oprotten, broekie!' Ik duw hem van de bank af en hij valt op de grond. En er klinkt vanaf verschillende kanten gelach. Hij krabbelt overijnd en schenkt mij nog een vernietigende blik. Dan loopt hij weg. Dat had hij verdiend.

'Dat is zielig. Misschien vond hij je wel echt leuk!' Hoor ik Zoë zeggen.

'Dat was alles behalve zielig, het is zielig voor mij.' Zeg ik terug. 'Hij koos ervoor om het zo aan te pakken. Nou dan moet hij ook de consequenties dragen.'

'Dat is waar.' Zoë kijkt me aan. Ik zie dat ze het er nog steeds niet helemaal mee eens is, ze vond het nog steeds zielig. Wat lief! Dan sta ik opeens op.

'Wat is er?' vraagt Zoë

'Ik ga mn koffer inpakken. Ga je mee? Dan help ik jou zo ook.'

'is goed, Zullen we dan eerst naar mevrouw Pagerle? We moeten onze kleren voor de missie nog ophalen. Ze zullen vast al klaarliggen.'

'Goed idee. Lopen we daar eerst even langs.'

'Mevrouw Pagerle?' Roep ik. 'Peggie!!!'

'Ja, ik kom!' Hoog ik ergens achterin de kleermakerskamer. Mevrouw Pagerle maakt alle kleding zelf. Ze is echt een ster in kleding ontwerpen. Ze is ook echt een schat, we noemen haar altijd Peggie of oma Peggie. Ze is al 64 dus ze had ook mijn oma kunnen zijn.

'Moet ik u even helpen?' Vraagt Zoë, en ze loopt al het maggazijn in. Ik loop achter haar aan. Wat ik daar aantref. Een hele hoop met kleren. Er steekt een voet onderuit.

'Kindjes? Help me eens even.' hoor ik van onder de berg. Ik pak watt kleren ervanaf en help mevrouw Pagerle omhoog.

'Zo, nou. Ik wou iets van de bevenste plak pakken en toen viel alles bovenop me...' Ik grinnik. Ze is ook zo lief. 'Jullie wilden de kleren voor mission 267?'

'Ja, we gaan morgen al weg.'

'Loop maar even mee. Ze liggen daarachter.' We lopen achter haar aan en ze trekt een doos uit de kast. Die geeft ze aan mij, dan lopen we een stukje verder en pakt er er nog een.

'Dank u wel! Moet ik nog even helpen opruimen?' vraagt Zoë.

'Nee hoor, gaan jullie maar pakken. Ik vraag iemand anders wel even. Jullie moeten vast nog heel veel doen.'

'U weet het zeker?' vraag ik nog.

'Ja, ga maar. Ik zie jullie wel weer he?' Ze geeft ons een kus op onze wang en dan gaan we naar mijn kamer. Ik pak mijn zwarte koffer en leg alle kleren netjes erin. Dan pak ik nog wat van mijn eigen kleren en stop die in een plastic zak. deze leg ik er ook in.

'Wil je ook nog een boek mee?' Zoë staat bij de boekenkast.

'Ja, wil je Robijnrood voor me pakken? Daar ben ik net in begonnen.' Ik loop naar de badkamer, het is de badkamer van mij en Leo. Onze kamers zijn naast elkaar en we delen een badkamer. Ik pak al mijn spullen en stop die ook in mijn tas. Dan probeer ik mijn koffer dicht te doen. Ik ga erop zitten, en hij past net dicht. Zoë ligt dubbel van het lachen. Dan loop ik naar de kast. Ik trek de la open en pak een enveloppe, en de map. Ik open de map en haal er een paar papieren uit, en mijn valse paspoort. Ik stop het in de enveloppe en die weer in bet voorvakje van mijn tas. Mijn naam is vanaf morgen Lisa van Bergen en ik ben 17 jaar. Dan zet ik mijn rugzakje klaar en stop er mijn mobiel en laptop en zo in.

'Zo, morgen alleen nog d er laatste dingen pakken. Ik ben er klaar voor.' Zeg ik. 'Op naar jou kamer.'

In Zoë's kamer pakken we haar spullen. En daarna gaan we e nog even tv kijken jn de woonkamer van elite 1 en 2 deze woonkamer is alleen voor elite 1 en 2 dus die jongen van tijdens de lunch is er niet. Gelukkig. Morgen begint de missie...