About Time - NL Harry Potter Fanfictie.

Chapter 7

Na het eten liep ik naar de Kerkers, eenmaal in de leerlingen kamer liep ik naar Draco's privé slaapkamer om zijn arm te checken. Mijn geweten liet me niet meer met rust en ik moest het zeker weten zodat ik zijn onschuldigheid kon aantonen.

Ik klopte op de deur en liep naar binnen. Draco lag op zijn bed met een boek voor zich.
"Hey.."

"Hey" zegt hij als hij opstaat en naar mij toe loopt.
Ik druk hem een kus op zijn lippen en we gaan samen op zijn bed zitten.
"Trek je niks van Pike aan hij is-"
"Doe ik niet Draco..."

Hij knikt en zucht.
"Ik hou van je weet je dat?" Zeg ik.
"En ik van jou! "
"Daarom hebben we toch geen geheimen van elkaar?" Zeg ik.
"Nee..." Zegt hij als hij mijn nek begint te kussen.

Ik staar voor mij uit en voor ik het weet zeg ik: "dan vind je het vast niet erg als je nu mij je linker arm moet laten zien.."
Hij stopt abrupt met het kussen van mijn nek en kijkt me vragend aan.

"Hoezo wil je mijn linkerarm zien?" Vraagt hij een beetje lachend.
"Daarom"
Hij kijkt me lachend en verbaasd aan.
"Ik ben serieus Draco!" Zeg ik.
"Ja ik ook..." zegt hij.
"Laat het dan zien.." Zeg ik.
Hij zucht en schud zijn hoofd.
"We kunnen deze avond veel beter besteden dan jij die naar mijn arm wilt kijken.." Zegt hij als hij mij probeert te zoenen.

Ik sta op.
"Draco!" Zeg ik boos.
"Jezus Evelyn! Wat is je probleem nu!" Snauwt hij. "Ben je er een?" Zeg ik met tranen ik mijn ogen "Een wat?!" zegt hij. "Een dooddoener?!" Snauw ik.

Hij kijkt me aan en het is stil voor een tijdje. Ik zie aan zijn ogen dat hij niet weet wat hij moet zeggen.
"Daar heb ik mijn antwoord dus al..." Zeg ik met tranen in mijn ogen.
Ik begin te huilen."Hoe kon je?! Terwijl je weet dat ik altijd aan Harry's kant zou staan!" Schreeuw ik. Hij komt naar met toe en probeert me te omhelzen. "Evelyn... Alsjeblieft... Laat het me uitleggen.." Zegt hij.

Ik duw hem weg.

"Uitleggen?! Je hebt je kant al gekozen! Je hebt niks meer uit te leggen!" Zeg ik.
"Jawel! Ev, ik had geen keus..."
"Je hebt altijd een keus... Je bent een lafaard..."
"Nee zeg nou alsjeblieft geen dingen waar je spijt van krijgt, wij komen hier samen wel uit.."

Ik schud mijn hoofd. "Dat komen we niet Draco.."
"Evelyn... Nee- alsjeblieft..."
"Jij hebt jou keuze gemaakt, en nu maak ik de mijne, het is klaar."
Heel even zie ik zijn ogen waterig worden, maar het maakt mij allemaal niet meer uit.
Ik storm de kamer uit. Ik voel vreselijk gekwetst en boos. Hoe kon Draco? Voldemort moest gestopt worden! Niet geholpen!

Ik liep de Zwadderich leerlingenkamer uit naar het kantoor van het schoolhoofd.
Ik moest Tom Riddle zelf dan maar stoppen.