About Time - NL Harry Potter Fanfictie.

Chapter 24

Transfiguratie lokalen....
Ondanks dat iedereen zou denken dat je na 6 jaar Zweinstein het kasteel helemaal zou kennen is dat helaas niet zo.. Of het ligt aan mij dat ik het nog niet ken. Dat kan ook natuurlijk.

Diep in mijn gedachten liep ik over de 4 de verdieping van het Kasteel om op zoek te gaan naar de gang waar de Transfiguratie lokalen zaten.
Maar omdat ik zo druk was in mijn hoofd was ik niet aan het opletten wat er voor mij allemaal gebeurde, en voelde ik plots dat ik tegen iemand aan liep.

"T-tom.." Stamel ik.
"Hey nieuwe, Verweer tegen de Zwarte Kunsten is die kant op hoor!" Zegt hij lachend als hij achter mij wijst.
Noemde hij me nou nieuwe? Hij wist mijn naam gewoon....

"Euh ja weet ik maar ik moest even langs iemand die hier les heeft, ik zie je zo wel Tom" zeg ik nerveus als ik hem probeer te passeren.
"Hoho" zegt hij als hij mij tegenhoud. "als je mentor zal ik je wel begeleiden, zeg me, wie moet je hebben?"
"Eileen Prince, 3de jaars" zeg ik koeltjes.

"Ah die heeft les van Professor Perkamentus nu?"
Ik knik. Toen schoot me iets te binnen, Perkamentus had me nog zo op het harr gedrukt om bij hem uit de buurt te blijven in deze tijd, en zeker er voor zorgen om zo min mogelijk met Tom gezien te worden.

"Daar moeten we zijn!" Zegt hij terwijl hij naar een brede houten openstaande deur wijst. "Laten we haar maar eens even bezoeken dan, waarvoor moet je eigenlijk met haar praten?"

"Euh- Privézaken... Niks bijzonders hoor Tom!" Lach ik. Maar bij het woord privé zie ik een flits van wantrouwendheid door zijn ogen gaan.
"En als je het goed vind loop ik liever even alleen?" Zeg ik voorzichtig.
Hij geeft me een verbaasde blik, die daarna snel word vervangen door een neppe glimlach met een goedkeurend knikje. "Dankje Tom..."

Ik passeer hem en loop het lokaal binnen.
De tweedejaars rennen door het lokaal en ik zie professor Perkamentus zijn koffertje op het bureau leggen. Hij wilt vast beginnen met de les en staat op het punt de tweede jaars tot orde te roepen tot dat zijn oog op mij valt.

"Uhm sorry bent u hier wel goed? U ziet er niet echt uit als een tweede jaars?" Zegt Perkamentus als hij naar mij komt toegelopen.

"Uh nee dat klopt Professor ik wil Eileen Prince eigenlijk even snel spreken..."
Hij kijkt me bestuderend aan. "Dat is goed, ze zit daar helemaal links bij het raam, maar schiet u wel op? Ik wil zo met mijn les beginnen..." Ik knik en passeer hem. "En het is Evelyn Prince toch? Jij bent nieuw hier"
Ik draai me om " dat klopt, en u bent?" Zeg ik om maar extra geloofwaardig over te komen.

"Albus Perkamentus, maar ik geef toch echt de voorkeur aan Professor Perkamentus zoals de meeste leraren Juffrouw Prince..."
"Oké" en met dat draai ik me om en loop ik naar Eileen.

"Eileen?" Zeg ik voorzichtig.
Het meisje draait zich om en kijkt me verbaasd aan, ze zegt niks.

"Mijn naam is Evelyn Prince, en uhm-" jezus wat moest ik nou weer zeggen? Waarom heb ii niks voorbereid? Ik wilde haar gewoon zien, en kijkennof ze familie was... Opeens kreeg ik een idee. Een heel slecht idee, maar het zou kunnen werken. "Wat?" Zegt ze verlegen.

"Er is perongelijk een brief voor jou bij mij bezorgd, wat best logisch is omdat onze afkortingen beide E. Prince zijn.
"Oh mag ik de brief dan?" Zegt ze met een glimlach.
Wauw, wat heb ik alles altijd lekker doordacht....
"Uh... Ja...- die brief... Heb ik nu niet bij, heel stom die ben ik vergeten... Kan ik je na de les anders ontmoeten op mijn kamer in de Zwadderich vertrekken?"

"Tuurlijk!" Zegt ze met een warme glimlach.
"Super! Dankje!"
Ik sta op en loop het lokaal uit, waar ik Tom nog steeds zie wachten.

"Zullen we dan maar gaan?" Zegt Tom.
Ik knik en blijf voor me uit kijken.
Het ia stil, Tom en ik wisselen geen woord uit. "Links..." Zegt Tom als hij me een klein duwtje geeft.

"Dus, Verweer tegen de Zwarte kunsten... Hadden ze dat ook op de beauxbattons?" Zegt hij
Ik knik. "Ja! Het is mijn favoriete vak..."
"Mijne ook! Met Toverdranken natuurlijk!"

Dan voel ik plots dat Tom hard aan arm trekt en me een bezemkast mee in sleurt. Mijn hart begint te kloppen. Zou hij me door hebben? En zo ja, zou hij me vermoorden?