About Time - NL Harry Potter Fanfictie.

Chapter 16

"En wie bent u dan?" Zegt een vrouw met lang blond krullend haar, en een zwarte lang gewaad.

"Ik- uh ik... Ben een nieuwe leerling ik moest deze brief aan Armando Dippet geven" zeg ik als ik de brief aan haar overhandig.

Ze kijkt me streng aan. "Loop mee" zegt ze.

"Waar gaan we heen?" Zeg ik als ik haar achterna sprint.

"Het kantoor van Armando" zegt ze streng met de brief in haar handen.

Ze liep aan het einde van de gang rechts terwijl ik mij herrinnerde dat we links moest voor het kantoor.

"Moeten we niet links?" Zeg ik.

Zedraait zich abrupt om en kijkt me vreemd aan.

"Nee? Het kantoor van Armando is op de derde verdieping, als je links gaat komt je bij een waterspuwer standbeeld terecht. Die gang loopt dus dood. Volg mij nu maar, en niet te bijdehand doen graag..."

We liepen over de bewegende trappen naar de derde verdieping, ik herrinner mij dat deze in het eerste jaar verboden was omdat daar de Steen der Wijzen verstopt werd.

"Naar binnen" zegt ze als ze de deur open houd.

Ik loop naar binnen en tot mijn verbazing is er een prachtig mooi kantoor. Vol met schilderijen en andere decoratie.

Er zit een man achter zijn bureau die ons verbaasd aan kijkt.

"Professor Dippet, dit meisje is geen leerling hier... Ze kwam hier enkel met een brief voor u. Hoe ze een ticket voor de trein heeft gekregen is mij ook een raadsel." Zegt de vrouw als ze de brief aan Armando geeft.

"Je kunt gaan Galatea Merrythought"

(A/N Geloof me ik verzin al die moeilijke namen niet, zo heette de Professoren en voorrouders echt)

Ze knikt en verlaat de kamer. Het is even stil en Armando js bezig met het lezen van de brief.
"Dus jij bent van de Beauxbattons?"
Ik knik.
"Waarom heb je besloten naar Zweinstein te komen?" Zegt hij als hij over zijn brilletje naar mij kijkt.

"Het was niet echt een school voor mij... Als die formaliteiten.." Zucht ik.

"Dat begrijp ik best, achterlijk gedoe is dat..." Lacht hij.

Ik lach maar mee.

"Nou mevrouw Prince, welkom op Zweinstein dan..."zegt hij als hij naar mij toe komt gelopen en een hand naar mij uitsteekt.

"Zullen we maar naar de Grote Zaal gaan voor de Sorteer Ceremonie?" Zegt hij als hij de hoed oppakt.

"Uhm Professor?"

"Ja?" Zegt hij met een warme glimlach.

"Zou ik misschien nu gesorteerd kunnen worden? Ik vind het nog al eng voor al die mensen daar..."

Hij knikt begripvol en pakt een krukje.

"Ga zitten" zegt hij.

Ik knik en ga zitten. Armando zet de hoed op mijn hoofd en ik begin last te krijgen van een déja vu.

Het duurt niet lang voor ik de stem van de hoed in mijn hoofd hoor.

"Ah een geest uit de toekomst. Je intenties zijn uiterst dapper, zeker nu je hier bent om de schade in de toekomst probeert te verzachten. Mijn intuïtie zegt dat je vanbinnen een echte Griffoendor bent, maar ik zie dat als ik je daar indeel, je je taak hier niet optimaal kan uitvoeren... Probeer wijze keuzes te maken, en je niet te laten verleiden door de duistere kanten... Ik heb het hart van jonge heer Riddle gezien, en het is onverbeterbaar... duister, verdorven. Tot wederzien Evelyn."
En niet veel later roept de hoed:
"Zwadderich"

Armando knikt goedkeurend en haalt de hoed van mijn hoofd af.

"Gefeliciteerd! Ik geloof dat Zwadderich er een prima aanwinst bij heeft!" Zegt hij als hij mij een schouderklopje geeft.

"Dankuwel Professor!" Zeg ik blij.
"Loopt u mee naar de Grote Zaal? Daar zal ik u voorstellen aan het hoofd van Zwadderich, Horace Slakhoorn. En zal ik u de leerling aanwijzen die u in het begin hier wegwijs kan maken..."

"Heeft u al iemand in gedachten?"

Armando knikt als we over de gang lopen.

"Wie dan?" Zeg ik benieuwd.

"Een van mijn meest favoriete leerlingen, een zeer getalenteerde tovernaar. Zijn naam is Tom, Tom Riddle. Ik wijs hem zo dadelijk wel aan!"

Ik voel een sprankje hoop van binnen, dit kwam ergens heel goed uit. Ik had in iedergeval een goed excuus om dicht bij Tom in de buurt te zijn. Aan de andere kant voelde ik me een beetje bang... Het was niet voor niets de meest duistere tovernaar aller tijden...