About Time - NL Harry Potter Fanfictie.

Chapter 13

Nadat we alles gekocht hadden zaten Garrick en ik samen weer in de Lekke Ketel.
"Toch maar een boterbiertje?" Zegt hij met een grijns.

Ik knik.

Hij staat op om de boterbiertjes halen, en ik haal mijn tijdverdrijver te voorschijn. Ik staar voor een lange tijd naar het zandlopertje als ik schrik als Garrick de biertjes op tafel zet.
"Schrik niet" zeg hij lachend als hij gaat zitten.

Ik lach en doe snel mijn tijdverdrijver weg."Je hoeft het niet te verbergen hoor.." Zegt hij als hij een slok neemt.
"Wat?" Zeg ik als ik het glas vastpak"
"Dat je niet van deze tijd bent..."

Ik kijk hem verbaasd aan.
"Maar hoe-"
"Ik had het al meteen door toen ik je zag, en toen je vertelde over je staf. Lichaamstaal zegt een hoop Evelyn"
Ik lach ongemakkelijk.

"Dus die ketting, die heeft je hierheen gebracht?" Zegt hij als hij naar mijn hand wijst waar de ketting in zit.
Ik knik en haal de tijverdrijver te voor schijn.
"Mag ik?" Zegt Garrick voorzichtig.

"Tuurlijk" zeg ik als ik hem de tijverdrijver overhandig.
Hij kijkt er verwonderd naar en staat daarna op.
Ik kijk hem verbaasd aan. Hij gaat achter mij staan en doet de ketting om.
Kort daarna gaat hij weer tegenover mij zitten.

"Ik zou hem goed bij houden Evelyn, er lopen een hoop dieven hier in London..."
Ik knik.
"Uit welke tijd kom je eigenlijk?"

"1996"

Garrick zijn mond valt open.
"Wat doe je hier dan?"
"Uhm, ik moet wat dingen rechtzetten..."
Garrick knikt. "Mag ik je wat vragen.."
"Tuurlijk!"
"Kennen wij elkaar in jou tijd?"
"Ja, je bent eigenaar van Ollivanders..."
"Tof! Ik twijfelde al of pap de zaak aan mij na zou laten maar nu ik dat weet is dat al een hele zorg minder!"
"Zullen de Dreuzels snel ophouden met oorlog voeren?" Zegt hij daarna
"Ja, over 2/3 jaar moet het wel stoppen.."
"En ga ik-"

"Garrick, je leven is niet leuk als je alles al weet...." Lach ik.
Hij zucht en lacht.
"Je hebt gelijk, sorry."
Ik geef hem een knikje en sta op.
"Bedankt voor de leuke dag Garrick. Ik weet niet of ik je nog zie, maar als ik dat niet doe wens ik je het beste!"

Garrick staat ook op en geeft mij verrassend genoeg een omhelzing.

Ik geef hem een omhelzing terug. Het voelt iniedergeval vertrouwd dat ik hem hier zie, sinds al mijn vrienden, en ouders nog niet geboren zijn....