HIGH SCHOOL MADDLY

BÖLÜM_23

Media: minho ( tatlış oyyy karizma minhomm)

Ada' nın ağzından
Koreye geleli tam iki gün oldu. Yani amerikadan döneli.

Tam tamına iki gündür yatağımdan çıkmıyorum. Nedenini bilmiyorum ama myung soo ile bilene görüşmek istemiyorum. Myung soo arada bir gelip kapımı aralayıp iyi olup olmadığımı soruyor bende uyuyor numarası yapıyorum. Hatta bu sabah ben uyuyorum zannedip gelip başımı okşadı.

Ebrarla aynı odada kalmak bilene istemiyorum. Yalnız olmak bu ara bana iyi geliyor.

Biraz önce neden yalnız kalmak istediğimi anladım galiba çünkü ben depresyona girmiştim.
Depresyona girme nedenim ise myung soo.
Bana evlilik vaatleri verip bana evlenme teklifi etmiyor. Hem geçen annem ilişkimize olumlu baktı dediğimde pek bir tepki vermemişti. Ee madem beni istemiyorsun niye geleceğimizden çocuklarımızdan bahsedip ev alıyorsun. Amacın beni kahretmek mi?

Bu düşüncelerimi bizimkilerden kimseye söyleyemiyorum. Çünkü hepsi benim mal olduğumu düşünecek.

Gidip bir duş almaya karar verdim. Gündüz olmasına rağmen odam karanlıktı çünkü perdeleri özellikle kapatıyordum. Odamdaki banyoya girdim ve güzelcene bir duş aldıktan sonra dolabımdan temiz pijamalarımı çıkarıp üzerime giydim. Ve tekrar yatağa gömüldüm. Kulaklığımı kulağıma takıp son ses minho nun şarkılarını dinledim. Onun sesi gerçekten muhteşem. Kapım açıldı ve biri gelip yatağımın kenarına oturdu yine uyuyor numarası yaptım.
Ama bu sefer myung soo kulağımdan kulaklığı çıkararak " ada hadi kalk uyumadığını biliyorum. Hadi sahile gidelim yada nereye gitmek istiyorsan. " diyip yanağımdan öptü.
Ben " beni yalnız bırak!" dedim. Myung soo bu dediğime içerlemişti.
Ve " ada sen beni kırdığının farkında mısın?"
Ben " ben gerçekten üzgünüm ama nedenini bilmiyorum. Kendimi kötü hissediyorum. Seni kırdığım için de üzgünüm. Beni affet ama lütfen beni yalnız bırak!" dedim. Ve ağlayarak yastığıma yapıştım. Myung soo hiç bir şey demeden odadan çıkıp kapıyı kapattï. Telefonum çaldı arayan annemdi. Açmak istemiyordum çünkü ağlıyordum ve boğazımda bir öküz varmış gibi hissediyordum. Buda sesimi inceltiyordu ve annem ağladığımı anlayacaktı. Açmasam bu sefer bizim kızlardan birini arayacaktı. O zamanda onlar benim odaya kapandığımı söyleyeceklerdi. Bu yüzden açtım. Annem" alo ada kızım nasılsın yavrum. Seni nasıl özledik varya anlatamam" dedi
Ben " anne bende sizi çok özledim" dedim. Ama sesim küçük bir çocuk gibi çıkıyordu.
Annem" ada kızım sen ağlıyor musun?" dedi.
Yalan söylemedim" evet anne çok moralim bozuk" dedim.
Annem " oyyy kim üzdü seni bakıyım" dedi,
Anneme myung soo olduğunu söyleyemezdim. Çünkü onun beni üzdüğünü duyarsa çok fena şeyler olurdu.
Ben" anne ya boşver işler kafama takıldı moralim bozuldu. Eeee siz napıyosunuz nasılsınız?" dedim. Annem" nolsun kızım. Haaa ben yarın elif hanım gül hanım demet hanım nur hanımla oraya geliyorum." demesin mi?
Ben " anne sizin elin koresinde ne işiniz var. Biz geliriz sizi görmeye" desemde
Annem" kızım haftaya ebrarın nişanı var yavrum yoksa senin haberin yok mu? Dün kızcağız arayıp haber verdi. Hepimizi davet etti." dedi.
Olamaz iki gündür odadan çıkmadığım için hiç bir şeyden haberim yok. Anneme tamam diyip kapattım. İki günün sonunda ilk defa odamdan çıktım. Aşağıdan sesler geliyordu. Hemen indim. Ve bizimkiler beni görünce " ooo ada hoşgeldin. İyi misin? " dediler. Ben myung soo ya baktım o benimle ilgilenmiyordu. Onu çok kırmış olmalıyım. Ama şu an ebrarla konuşmam lazım. Gözlerim ebrarı aradı. O yoktu. Sena ya" ebrar nerde kanka!" dedim. Sena " la iki günün sonunda odadan çıkmışsın direk ebrarı soruyorsun çıkçıkçıkçık çok ayıp" dedi.
Ben " la mal ebrar nerde onun nişanı varmış ve ben odamdan çıkmadım ya" dedim.
Sena ciddileşti ve " evet ebrar da senin odadan çıkmadığına üzülüyordu. O şimdi nişan alışverişine gitti buse , jin, minhyuk ile. Aslında senle gitmek istemişti ama durum malum. Odadan çıkmayınca" dedi.
Onunla uğraşacak vaktim yoktu. Hemen ebrarı aradım. Anında telefonu açtı. Ve bana " ahhh kuzum nasılsın?  Odadan çıktınmı?" dedi.
Ben"'ebrar çok üzgünüm nişanın varmış. Ve benn.... Neyse kanka gelince konuşuruz" dedim. O da " zaten şimdi geliyoruz yoldayız" dedi. Ve kapattı.
Hemen gidip myung soo nun yanına oturdum. Ama sarılmadım veya öpmedim. O da beni öpmedi veya sarılmadı.
Jinyoung" ada pijamalarınla çok çocuk gözüküyorsun" dedi. Ve kahkaha ile güldü. Ayşe onun koluna bitane vurdu ve " ya bi çeneni kapa. Kız iyi değildi ve şu an aşağıda yanımızda oturuyor. Bu normal bir şey değil. Bir empati yap ya" dedi. Jinyoung ona kafasını sallayarak cevap verdi. Kapı çaldı ve ben koşarak açtım. Gelenler ebrarlardı. Ellerinde bir sürü poşet vardı. Ben kapıyı açınca ebrar elindeki poşetleri yere bıraktı ve bana sarıldı. Ebrar ın elinden tutarak odamıza çıkarttım. Ve ondan özür diledim. Sonra ona bu ara depresyona girdiğimi söyledim.ama nedenini söylemedim. Ebrar" bebişim onu bunu bırak da sana şey diycem şimdi hepimizin babalarıda gelecek senin baban amerikda oturuyor şimdi dimi?" dedi. Ben evet anlamında başımı salladım.
Ebrar" hah işte şimdi diyceğim şey babanı arasak mı acaba ?" dedi.
Ben" annemin olduğunu duyarsa gelceğini sanmıyorum" dedim.
Ebrar" o sormazsa sende söylemezsin ki" dedi. Bende isteksizce kabul ettim. Ve uzun bir aradan sonra babamın sesini ilk defa duydum. Babam la aramız hiç bir zaman bir baba ile kız gibi olmamıştı. O hep bana karşı soğuktu. Ama şimdi sesini duyinca bi kötü oldum ya. Gözlerim yaşardı.
Babam "" alo siz kimsinizz?" dedi.
Ben " baba ben ada" dedim.
Babam" ovvv prensesim yeni telefon almıştım  da telefon numaranı kaybettim. Seni arayamadığım için özür dilerim" dedi.
Ben " sorun değil baba. Ben şey için aramıştım, ımmm hani benim arkadaşım ebrar varya o nişanlanıyor da gelmek ister misin?" dedim.
Babam biraz düşündü sonra " aslında iyi gelebilir bana tatil gibi" dedi.
Ahhhh adamın derdi beni görmek değil de tatil.