Dr. Duygusuz : Jungyeon?
YooYeon : Edendim Doktor Park?
Dr. Duygusuz : Aish! Şu resmiyetin...
Neyse.
Senden bir şey istemeliyim. Bana yardım edebilir misin?
YooYeon : Ne gibi bir yardım?
Dr. Duygusuz : Kyungri'yi bu sefer gerçekten çok kötü kırdım. Yemeği bile kabul etmedi. Bu yüzden kendimi affettirmek için ne yapmam konusunda bana yardım eder misin?
Kyungri konusunda hemen tavrın değişiyor, biliyorum. Yine de lütfen biraz düşün hemen hayır deme.
YooYeon : Kaç dakika sonda demeliyim?
Dr. Duygusuz : Neden neden neden?
YooYeon : Zorunda değilim çünkü.
Dr. Duygusuz : Şimdiye kadar ilk kez senden şahsım adına bir şey istiyorum.
YooYeon : Kahveler?
Dr. Duygusuz : Onlar hastalarımın sağlığı ve vücut bütünlüğü içindi.
Uykuluyken ne kadar soruna yol açabileceğimi biliyor musun sen?
YooYeon : Uykusuzken de sorunlara yol açıyorsunuz ama?
Dr. Duygusuz : Uykusuz ve uykulu, aynı anlama çıkmıyor mu?
YooYeon : Evet sanırım öyle...
Dr. Duygusuz : Ayrıca hangi soruna yol açtığım görülmüş benim?
YooYeon : Kalp kırmayı seviyor gibisiniz.
Dr. Duygusuz : Oh, arada olur böyle şeyler
YooYeon : Tabi olur.
Önemli olan eski haline getirebilmek.
Dr. Duygusuz : Ya sanırım fena laf yedim senden ama bunu şimdi düşünemem
Bana yardım edecek misin?
YooYeon : O neden sizin için bu kadar önemli?
Dr. Duygusuz : Çünkü çocukluk arkadaşım.
YooYeon : Biraz pasif bir bahane.
Dr. Duygusuz : Ne önemi var?
YooYeon : Bilmiyorum.
Dr. Duygusuz : Annemi kaybettiğimde bana o destek oldu. Babam aklını kaçırmaya başladığında yine o vardı. Üniversitede bu zor dönemi atlatmaya çalışırken çok yoruluyordum ve vücudum titriyordu. Neşteri tutmamda o yardım etti.
Eksik kaldığım konuları tamamlayıp sınavlara hazırlanmamı sağladı.
Bunun gibi şeyler...
YooYeon : Annenizi mi kaybettiniz? Başınız sağ olsun Doktor Park.
Dr. Duygusuz : Annem ölmedi. Gerçekten kayboldu.
YooYeon : Nasıl?
Dr. Duygusuz : Birden bire onu bulamadık işte. Detayı önemli değil. Çünkü konumuz bu olmamalı.
O dedikoducu tayfaya bunu söyleyecek misin? Bilmediklerine eminim
YooYeon : Hayır, bu sizin özeliniz.
Dr. Duygusuz : Teşekkür ederim.
Şimdi...
Yardım edecek misin?
YooYeon : Hayır.
Dr. Duygusuz : Ne? Ama neden?
YooYeon : Çünkü Kyungri'yi tanımıyorum. Onu en iyi siz tanıyorsunuz ve ona neyin iyi geleceğini siz bilirsiniz.
Hem hata da sizinmiş yani. Neden ben kendimi yorayım?
Dr. Duygusuz : İstediğin herhangi bir şeyi yapabilirim?
YooYeon : Gerçekten mi?
Dr. Duygusuz : Hayır...
Şuan bundan hiç emin olamadım.
YooYeon : haha merak etmeyin çıkarlarını gözeten biri değilimdir.
Sadece bu kadar önemli olmasına şaşırmıştım
Dr. Duygusuz : Senin yardımsever biri olduğunu duymuştum
YooYeon: Nereden duydunuz?
Dr. Duygusuz : Oradan buradan şuradan
Bazı yardım kuruluşlarına bağış yapıp, özel günlerdeki programlarına katılıyormuşsun.
YooYeon : Bu hastanede hiçbir şey gizli kalmıyor gerçekten...
Dr. Duygusuz : İşte bu yüzden bana da yardım etmelisin.
YooYeon : Aaah anladım.
Paranız mı yok?
Dr. Duygusuz : Aman tanrım! Ne münasebet?
