Dr. Park : Ne o utandın mı? kkk
Gördün ama cevap vermedin
YooYeon : Sadece birdenbire siz öyle söyleyince ne yazacağımı bilemedim.
Dr. Park : Cevap vermen için yazmamıştım zaten, önemi yok.
Düşüncelerimi karşılık beklemeden açıklarım her zaman
YooYeon : Teşekkür ederim...
Dr. Park : Çok fazla teşekkür ediyorsun ya da özür diliyorsun. Bunları biraz azaltman senin için daha kolay olmaz mı?
YooYeon : Size karşı çok fazla kullanmadım o cümleleri nereden biliyorsunuz?
Beni mi gözetliyorsunuz?
Dr. Park : Hah! Ben Doktor Park Chanyeol. Seni gözetlemek?
Hah!
Koridorda bir hasta sana çarptığında özür dileyen sendin. Tesadüfen oradan geçerken gördüm.
Gözetlemekmiş hah!
YooYeon : Tamam tamam. Büyük bir hata ettim.
Dr. Park : Affedildin.
YooYeon : Çok teşekkür ederim. Aksi takdirde geceleri uyuyamazdım.
Dr. Park : Ciddi misin?
YooYeon : Hayır, kinaye yapmıştım.
Dr. Park : Dalga mı geçiyordun yani?
Diplomamı görmek ister misin? Onunla da dalga geç.
YooYeon : Neden sürekli mesleğinizi öne sürüyorsunuz?
Dr. Park : Çünkü diğer herkesin ilgilendiği şeyler bunlar.
İtibarım ve görünüşüm.
YooYeon : Röportajlarınızdan birinde konudan bağımsız bir şekilde ' insanı insan yapan duygularıdır. ' demiştiniz.
Bu cümleyi kim bilir kaç kez okudum. Ve düşündüğüm tek şey sizin göründüğünüzden daha derin bir kişiliğe sahip olduğunuzdu.
Dr. Park : Wow.. Beni çok güzel takip etmişsin kkk
YooYeon : Bölmeyin lütfen.
Başka bir röportajınızda hastalarınızla ilk olarak estetik operasyonu yapılmadan da güzel olunabileceğini anlattığınızı ve bazı kişilerin iyi yönde karar değiştirdiğini söylediniz.
Nasıl güzel olunabileceğini merak etmiştim. Ama ne o röportajda ne de bir başkasında bunu açıklamadınız.
Ve bana önceki konuşmamızda söylediğiniz şeyler bunun cevabıydı.
O röportajları tek tek okuduğumda sizde doktor etiketi ve yakışıklı bir yüzden daha fazlası olduğunu keşfettim.
Dr. Park : Yakışıklı olduğumu kabul etmen güzel :))
YooYeon : Bölmeyin dedim.
Dr. Park : Ops.. pardon. Devam et lütfen.
YooYeon : Sizi söyledikleriniz sayesinde tanımak istedim ve cesaret ederek mesaj attım. Arabama ilk bindiğinizde ilk olarak görünüşünüz beni etkilese de
Tanınmaya değer bir kişiliğiniz var. Sizinle konuştukça bunu daha iyi anlıyorum.
Dr. Park : Pekala...
Beni en son ne zaman üzgün görmüştün?
YooYeon : Sanırım birkaç hafta önce hastanenin yakınındaki pubta.
Dr. Park : Arkadaşlarımın yanında neşeliyim. Çünkü onlar eğlenmeyi seviyor.
Hastanede ciddi ve egoistim. Çünkü benden bunu bekleyen çok fazla kişi var.
Yalnızken hüznümü yaşayabiliyorum. Çünkü bu sefer kendim olabiliyorum.
Kimse benden bir şeyler beklemiyor. Kimse sadece beni nasıl görmek istediğine odaklanmıyor.
YooYeon : Kyungri ile de arkadaşsınız. Ama anlattığınız şeylere göre o sizinle birçok duyguyu paylaşmış. Korkunuz, üzüntünüz, sevinciniz...
Bu onu diğerlerine nazaran ne kadar özel yapar?
Dr. Park : Çok.
YooYeon : Ona karşı bir şeyler hissediyor musunuz?
Dr. Park : Bu seni ilgilendirmiyor.
YooYeon : Oh. Haklısınız
Özür dilerim.
Dr. Park : Hayır ben özür dilerim. Fazla sert oldu.
Sadece Kyungri'yi bu şekilde düşünmek rahatsız etti.
Ondan hoşlanıyorum. İyi bir arkadaş ama daha fazlası değil.
YooYeon : Bu beni ilgilendirmiyor.
Ya bi ses soluk verin 😔 hikaye Nasıl gidiyor, memnun musunuz? Değilseniz neden? Hevesim kırılıyor bir miktar... 😔 Bitandaa bundan 😔
