Kahve Kadın : Hasta insanlarla uğraşmak gerçekten zor değil mi?
Dr. Park : Genel olarak evet.
Anlattıklarımı anlamamak için çaba harcayanlar var sanki
Ve bazıları da benden daha doktor.
Kahve Kadın : kkkk anlayabiliyorum.
Yoğun bakım servisindeyken çok rahatlıyorum
Dr. Park : çünkü onlar konuşamıyorlar?
Kahve Kadın : Evet.
Dr. Park : Bir keresinde henüz reşit olmayan bir çocuk geldi ve burnunu yaptırmak istediğini söyledi. Halbuki burnunda çok da bir sıkıntı görünmüyordu.
Ona ergenlik döneminde yüz şeklinde değişmeler olacağı için şimdi bunu yapamayacağımı söyledim. Beni burnunu kırmakla tehdit etti.
Kahve Kadın : ㅋㅋㅋ bunu göze alacağını düşünmüyorum
Dr. Park : Neden?
Oysaki sonraki hafta kırık bir burunla tekrar geldi. Ameliyatında birkaç dokunuşta bulunmam için çok ısrar etti. Tamam dedim.
Kahve Kadın : Aman tanrım! Kendisine nasıl zarar verebilmiş?
Dr. Park : Birkaç kişinin onunla dalga geçtiğini söyledi. Onu anlıyorum aslında. Ben de küçükken kulaklarımı bir yapıştırıcıyla arkaya yapıştırmaya çalıştım.
Canım yandı biraz ama bunun benim elimde olmayan bir şey olduğunu anlayınca diğerlerinin ne söylediğini umursamamaya başlamıştım.
Hemşire Yoo : Bence kulaklarınız çok sempatik. *-*
Dr. Park : Biliyorum, teşekkür ederim.
Her neyse ameliyat sonrası çocukla ilgilenecek hemşire ve doktorlara ona burnunun çok güzel olduğunu söylemelerini istedim.
Çocuk bir ay sonra kontrole geldiğinde yanıma uğradı ve teşekkür etti. ' Hyung iyi iş çıkardın! ' dedi. Halbuki ameliyatına girmemiştim bile.
Hemşire Yoo : Bir dakika... Burnunu düzelttiğinizi mi zannetmiş?
Dr. Park : Bilmiyorum, sanırım ㅋㅋㅋ
O en başından beri kendisine karşı önyargılıydı. İnsanlar özgüvenini kırmıştı ve ancak bu şekilde düzeltebilirdi. Kabul gördükçe...
Hemşire Yoo : Aslında çok düşünceli birisiniz...
Dr. Park : Tabi, ne sandın?
Hemşire Yoo : İşte her şeyiniz iyi hoş da şu egonuz...
Dr. Park : İşte her şeyim iyi hoş olduğu için bu egom...
Hemşire Yoo : Pekala, bu konuda Daha fazla bir şey söylemiyorum.
Dr. Park : Yemekhanede seni gördüğümde epey konuşkan birine benziyorsun. Utangaç biri olduğunu düşünmüştüm.
Arabada fazla konuşamamıştın.
Hemşire Yoo : Sadece bana göre bir yabancıydınız o zaman
Sizinle ilgili makaleleri okumuştum bir iki sefer. Size aşinaydım ama tanıyorum diyemezdim. Tanımak için de mesaj atmayı denedim.
Dr. Park : Ve ben de kim olduğunu bularak planını bozdum ㅋㅋ
Kusura bakma ama gerçekten sinir bozucu bir durumdu
Hemşire Yoo : Üzgünüm..
Ama tüm planımı bozduğunuzu söyleyemem. Sonuçta hala benimle konuşmaya devam ediyorsunuz.
Hatta bana küçüklüğünüze dair bir anınızı anlattınız. Sizi tanımaya başlıyorum
Dr. Park : Sahi neden anlattım ki?
Gerçekten beni konuşturmayı başarıyorsun.
Hemşire Yoo : buna sevindim ^^
Bu benim sihrim demiştim ㅋ
Dr. Park : Hyung iyi iş çıkardın!
Oy ve yorum lütfen 😔
