Kafasını kaldırdı kadının yüzüne bakmak için adam.Bir yandan da düşünüyordu hangi yüzle bakacağını.Ne diyeceğini,konuya nerden gireceğini ve en önemlisi kendini nasıl affettireceğini.
"Be-ben ııı-şey...yani..Ben o geceye dair hiç bir şey hatırlamıyorum.Yani-"
Kafasını kaldırdı genç kadın baktı adamın gözlerine.Bir zamanlar aşkla sevgiyle baktığı gözlere şimdi nefret ve tiksinti ile bakıyordu.Hayatını mahveden adamın yüzünü bile görmeye tahammülü yoktu aslında ama o geçmiş karşısına açıklama yapmaya çalışıyordu.
Kadın kafasını kaldırınca duraksadı adam.Zaten zor konuşuyordu o gözlerine bakınca ne diyeceği nasıl davranacağını bileyip sustu.O sustu ama vicdanı bağrıyordu.Mahvetmişti bu kadını.Onun kadar sevmesede sevdiği kadını mahvetmişti.Ve onu seven kadın ona böyle bakınca daha çok sustu.Vicdanı daha çok bağırdı.
Adamın sözleri üzerine acı bir tebessümle güldü.
"Demek hatırlamıyorsun hayatımı mahvettiğin hatta bırak mahvetmeyi katlettiğin geceyi?"
Daha çok yüzünü buruşturup tiksintiyle baktı adama.
Öyle baktıkça daha çok küçüldü adam karşında ne diyeceğini bilemedi.
"B-ben özür dilerim."
Bir kahkaha çıktı kadının dudaklarından.Acınacak haline gülmekti onunkisi.
"Bu özür neyi değiştiriyor söyleyene.Neyi?Hem bak sana kısa bir bilgi vereyim özür pişmanlığını dile getirip karşındaki kişinin seni affetmesi için söylenen bir şeydir.Bu yüzden şu durumda yetkisini yitiyor ve boş anlamsız bir cümle haline geliyor.ÇÜNKÜ BEN SENİ ASLA AFFETMEYECEĞİM KOCACIM!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ AFFEDEMİYORUM
Roman pour AdolescentsBağırıp sesini duyurmak istedi ama çığlıkları gecenin sesizliğine karıştı.Ağladı acısını dindirmek için ama göz yaşları çaresizliğine karıştı.Çırpındı bir umut kurtulabilmek için ama sevgisi nefretine karıştı! Ve o an içinden sadece tek bir cümle ge...
