Bir Papatyanin Karanlığı..

Önemli.

Bu hikaye ilk 18 haziran 2015 tarihinde papatya_elli_bir_tonu hesabından yayınlamıştır.. 5 bölüm yayınlandıktan sonra yaşadıgım bazı özel ve yıkıcı nedenlerden dolayı yazımı durdurulmuşdur.. Daha sonra da yayımdan tamamen kaldırılmıştır..
Verdigim ani kararla bir sene sonra yeniden hikayeme bu hesaptan devam ediyorum..

Gidiş nedenimi merak edenlere özel olarak buraya bir açıklama bırakıyorum. İlgilenmeyenler direk bölüme gece bilir.. Keyifli okumalar dilerim efenim..

"Beklemek" başlamadan önce size bu kelimenin agırlıgını anlatmak istiyorum.. Ama sadece bir kac cümle ile degil, tüm agırlığıyla anlatmak.. Mesala siz hiç ölümü bekler gibi beklediniz mi birini? Ama yalnış durakta ve yalnış kişiyi.. Hepiniz çok sevdiniz biliyorum. Ama siz öl dese ölecek kadar sevdiniz mi birini? Biri için vaz geçtiniz mi kendinizden? Ben vazgeçtim. Yok oldum. Bitdim. Kendimden vazgeçtim ama ondan vazgeçmedim. Savaşdım. Son gücüme kadar savaştım. Şu an bile yutkunamıycak kadar ağır şeyler yaşadım.
Her ne kadar anlatıklarım bir aşk kazıgını andırsada anlatmak istedigim bu deyil.. Niye bu kadar detaya giriyorum bilmiyorum. Belkide beni anlamanız içindir. Bilemiyorum.. Tek bildigim içimdeki herşeyi buraya dökmek istemem.. Ölümü bile gercek anlamda düşledigim zamanlar oldu.. Tam bir sene önce başlamıştım bu hikayeyi yazmaya ve sadece iki ay yayınlamış sonra hayatımın tepetaklak oluşunu izlerken yazmayı unutmuşdum.. Sonra da tamamen bıraktım zaten.. Sadece yazmayı degil, hayatıda bıraktım..
10 ay 12 gün sonra yani 4 gün önce ise geri döndüm.. Hem yazmaya, hemde yarım kalan hikayelerimi, kendimi tamamlamaya geldim.. Ve bunuda anladım.. Aslında ben en çok yazarken iyiyim.. Ve yazarak iyileşenlerdenim..
Şimdi yeniden buradayım. Ve yeniden yazıyorum herşeye ragmen..

Hiç gelmeden gidenlerin acısına dayana bilirse ruhum.. Yazmaya devam edecegim.. Şimdilik Hoşcakalın..