Bölüm On İki
"Talya bir adam var."
Elimdeki kaseyi masaya bıraktıktan sonra arkama yasladım.
"Kütüphanede, seni bekliyor."
Yüzünde dalga geçtiğine dair en ufak bir iz aradım. Alaylı bir gülüş, ciddiyetsiz bir bakış... Ama ciddiydi. Zihnimden silemediğim adamla karşılaşmam için beni kütüphaneye iterken ciddiydi.
"Gidemem," diye mırıldandım acıyla.
"Git ve canını yakan adama gözlerinin çarpmasına izin verme, Talya."
Önüme bıraktığım kaseyi kendi tarafına çektikten sonra ilgisiz bakışlarını televizyona çevirdi. Acıyla yerimden kalktım. Günler önce, kütüphaneye ilk çağırılışımda gönderilen yeşil elbiseyi çıkardım dolabımdan. Aynadaki aksime baktım. Canın acımıyor, diye mırıldandım. Acıdığını ölesiye hissediyordum. Gözümden akan yaşı sinirle sildikten sonra kendime kızdım. Devam ediyordum, ne olursa olsun devam edecektim.
Kütüphanenin kapısına ulaştığımda derin bir nefes aldım. Ve kendimden o ana kadar asla beklemeyeceğim bir dua döküldü dudaklarımdan.
Tanrım, karşımdaki adamın bana çarpacak tüm gülüşlerinin, zihnimdeki hatırasıyla birlikte kaybolmasını diliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kirli Düşünce
Short Story"İntihar ettim. Cesedimi balıkçılar bulmuş. Kirli bedenlerindeki zehri akıtıp, limana bırakmışlar beni. İlk o gün ölü uyandım. Sonra ölü olmaya zorlandım, ömrümce..." Talya, patronuyla sessiz bir anlaşma içerisindeydi. Birini ondan çok sevdiğinde...
