Bölüm Yirmi Bir
Cenazeler, ölümü kutlamaktır aslında. Giden kişinin ardından, yeni hayatına uyanışını çiçeklerle süslemektir. Elimdeki fulya demetine kırık bir gülümsemeyle baktıktan sonra nemli toprağın üzerine yavaşça bıraktım. Bu eski bir dostun gidişini kutlamak gibiydi. Üzüntüye yer yoktu. Gitmesi gerekiyordu ve artık gelmeyecekti.
"Umarım orada hak ettiğin her şeyi bulursun," diye fısıldadım içtenlikle.
Parmaklarıma karışan toprağı pantolonuma sildikten sonra birkaç adım geriye çekilerek son kez ona baktım. Göremiyor da olsam, orada yattığı düşüncesiyle bakışlarım toprağın üzerinde gezindi. Arkamı dönüp, hızlı adımlarla mezarlığın çıkışına yürürken, kapıda beni bekleyen arabaya baktım. Kaputuna yaslanmış, umutla beni izleyen tanıdık bakışlara gülümseyerek karşılık verdim. Yaklaştığım an beni kollarına sıkıca sardı. Kokusu bana karışana kadar bırakmadı beni.
"Ne olursa olsun, sevmiştin onu," dedi acıyla.
"Ona saygı duymamın tek sebebi, beni kütüphaneye gönderip seni sevmemi sağlayacak kadar aptal olması."
İçten bir şekilde gülümseyerek dudaklarıma uzun, sıcak bir öpücük bıraktı. Hayatımı yıkan adamın cenazesini ardımıza alıp arabaya bindiğimizde kendimi uzun zaman sonra huzurlu hissediyordum. Araba hareket edip bütün o kötü anılardan uzaklaşmaya başladığımızda beni kurtaran adama baktım.
Beni ölümden, umutsuzluktan, mutsuzluktan, kirli düşmekten kurtaran adamıma baktım. Dudaklarındaki kutsal gülüşün bana ithaf ediliyor olmasının verdiği gururla elini tuttum. Onu ne olursa olsun kaybetmeyecektim. Ben kaybolsam da, onun beni bulacağına inanıyordum. O yalanları yok edip, hayatımı doğrular üzerine kuran adamdı. Beni sevdiğine inandığım, sonsuza kadar sevebileceğim adamdı. Gülüşü benimdi. Onundum.
Ve Tanrım, bana ne kadar acı çektirmiş olsan da, karşımdaki adamı benim kıldığın için sana teşekkür ederim. Yalvarırım onu benden alma.
Evet, bi hikayenin daha sonuna böylece gelmiş olduk. Umarım beğenmişsinizdir. Yazdıklarım sizi bir parça etkilemiştir umarım... Kendinize iyi bakın.
Büşra
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kirli Düşünce
Short Story"İntihar ettim. Cesedimi balıkçılar bulmuş. Kirli bedenlerindeki zehri akıtıp, limana bırakmışlar beni. İlk o gün ölü uyandım. Sonra ölü olmaya zorlandım, ömrümce..." Talya, patronuyla sessiz bir anlaşma içerisindeydi. Birini ondan çok sevdiğinde...
