nascosto (baekhyun x kyungsoo)

Visitant

ร่างกายของคยองซูไหวเบาๆไปตามแรงเคลื่อนของรถไฟ เขาลืมตาขึ้นช้าๆเมื่อใกล้ถึงจุดหมายหลังจากคิมจงแดจัดการซื้อตั๋วปลายทางไปคังนึง จังหวัดคังวอนโด โดยให้เขาลงก่อนก่อนเป้าหมายสองสถานี คยองซูส่งไอดีการ์ดให้กับพนักงานรถไฟได้ตรวจและนั่งไอแห้งๆจนเจ้าหน้าที่ไม่กล้าซักถามต่อ เขานั่งรถไฟอยู่สักพักก็ไปถึงสถานีเป้าหมายระยะเวลาหกชั่วโมง คยองซูลงที่สถานีคังนึงก็มืดพอดี เขาอาศัยนอนหลังรถขายโอเด้งซึ่งเจ้าของเป็นตายายแก่ๆที่เปิดร้านจนเกือบเช้า เพราะคิดว่าเขาเป็นเด็กบ้านนอกตกรถไฟ ท่ามกลางลมหนาว คยองซูรู้สึกถึงความอบอุ่นเบาบางที่วนเวียนอยู่รอบตัว

จนเมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นอีกครั้ง เขาจึงอุดหนุนของตายายที่กำลังเก็บร้าน ควันอุ่นตีขึ้นจนแก้มนวลเป็นสีระเรื่อ เขารอจนสถานีเปิดอีกครั้ง จึงฆ่าเวลาเล็กน้อยด้วยการนั่งสายคังนึง – ซัมซอค ซึ่งวิวจะผ่านทะเล นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ออกมาเที่ยวแบบนี้ ชีวิตของคยองซูอยู่ในเมืองเสียจนเคยชิน จนลืมไปว่าโลกนี้มันช่างกว้างเกินกว่าเขาจะนึกถึง พ่อแม่ของเขาเองก็คงจะกำลังเผชิญกับจักรวาลที่กว้างกว่านี้เป็นล้านเท่า

โดคยองซูในชื่อโกพอมชิลใช้เวลาชั่วโมงครึ่งก็ถึงสถานีซัมซอค เขาอาศัยรอเวลาอยู่ที่ซัมซอคเพื่อให้มีเหตุผลสำหรับเป้าหมาย ทั้งนั่งหลับด้วยความเหนื่อยล้า มองไปรอบๆปล่อยความคิดให้ล่องลอย ก็ได้เวลาบ่ายสองครึ่งที่เขาจะนั่งรถไฟย้อนกลับไปที่คังนึง เพื่อต่อขึ้นสองสถานีซึ่งเป็นเป้าหมายต่อไป

คยองซูบิดริมฝีปากนิดหน่อยเพราะเมื่อวานเขายังอยู่ที่โรงพยาบาลและต่อสู้กับตำรวจไปพร้อมกับความรัก แต่ในวันนี้เขาต้องมานั่งรถไฟไปมาฆ่าเวลาแทน เขาไม่สามารถพักที่ใดที่หนึ่งในจุดเมืองได้ เพราะเขาไม่ไว้ใจ ด็อกเตอร์เป็นคนฉลาดพูด และไม่รู้ว่าตอนนี้ได้กระทำการอะไรไปเท่าไหร่แล้วบ้าง คยองซูเท้าแขนกับหน้าต่างรถไฟ มองทะเลข้างทางแล้วผ่อนลมหายใจเบาๆออกมา ทะเลในตอนนี้เป็นสีเดียวกับในรูปภาพหนึ่งที่เขาเคยเห็น เขากับพยอนแบคฮยอนเคยสัญญาว่าถ้ามีโอกาส พวกเขาจะมาที่นี่...