ว่ากันว่า...เราทุกคนล้วนมีปีศาจในตัวเอง...
คยองซูจัดจานลงโต๊ะอาหาร วางเทียนสำหรับเย็นนี้เตรียมเอาไว้ เขาเดินกลับมาที่ครัวพร้อมกับดูอาหารสำหรับสองที่ เมื่อพบว่าได้ที่ดีก็ปิดแก๊สรออุ่นขึ้นมาทาน ดวงตากลมเช็คเวลาก็พบว่าหกโมงเย็นแล้ว ไม่นานอีกคนก็คงมา ร่างเล็กเปิดสวิตช์ไฟในป้านก่อนจะเตรียมอาบน้ำ ทว่าสายเรียกเข้าจากมือถือที่วางไว้ตรงโต๊ะทำงานทำให้คยองซูเปลี่ยนฝีเท้ากลับมา
"อ่า..จะโทรมาบอกว่ารถติดใช่มั้ยเนี่ย"
ปากอิ่นย่นลง แต่แล้วก็รู้สึกแปลกใจเมื่อพบว่าเบอร์ที่โทรเข้ามาหานั้นไม่ใช่เบอร์ของคนรัก เขากดรับสายพลันตอบรับอย่างงุนงง ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาได้รับรู้ก็ทำให้คยองซูนิ่งอึ้ง ท่อนขาทั้งสองข้างของเขาหนักราวกับก้อนหิน ดวงตากลมโตขอบตาร้อนผ่าวหน้าซีดเผือด เขายกมือกุมหัวใจอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร สุดท้ายก็รีบวิ่งลนลานไปหยิบรองเท้าและรุดหน้าออกจากห้องพักของตน
ในเย็นวันหนึ่งที่ฝนตก ถนนเฉอะแฉะ เขาก้าวไปบนถนนที่มีผู้คน พยาบาล และตำรวจรายล้อม...
กลีบดอกไม้กระจัดกระจายไปกับพื้นถนน กองเลือดแดงสดย้อมกลีบดอกไม้สีขาวจนเป็นสีแดง...
ส่วนร่างของคนที่เขารักที่สุดก็นอนจมกองเลือดและดอกไม้อยู่อย่างนั้น...
"พี่ครับ!!"
- N a s c o s t o-
ดวงตากลมโตปรือขึ้นเมื่อมาถึงสถานี เขาหยิบผ้าเย็นมาเช็ดหน้าก่อนจะสวมฮู้ดเอาไว้เช่นเดิม เรื่องราวก่อนที่เขาจะสูญเสียทุกอย่างในชีวิตนั้นคยองซูจดจำมันไว้ได้หมดทุกอย่าง สิ่งเหล่านั้นทำให้เขากลัวที่จะเป็นสูญเสียอีกครั้ง ทำให้เขาเจ็บปวดหากมีใครถูกทำร้ายเหมือนที่เขาถูกกระทำ จากเหตุการณ์วันนั้น เขาและคนรักกลายเป็นเหยื่อของการถูกเหยียดหยาม ถูกแบ่งแยกด้วยคำพูด การกระทำ และสายตา คยองซูจึงบอกกับตนเองว่ามันจะไม่เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งไม่ว่าจะกับใคร
YOU ARE READING
nascosto (baekhyun x kyungsoo)
Fanfictioni'm not MONSTER i'm LOVER. *Inspiration : Beyond: Two Souls