คยองซูมองตามแผ่นหลังของเซฮุน ก่อนจะเม้มริมฝีปาก เขาค้อมศีรษะให้กับอีกฝ่ายและตัดสินใจถอยฝีเท้ากลับมาที่บ้าน ฮกซอนเปิดประตูบ้านก่อนจะยิ้มเศร้าๆเมื่อเห็นเพียงแค่คยองซูคนเดียวที่กลับมา เขาเบี่ยงกายให้ร่างเล็กเข้ามาที่ด้านในก่อนจะเอ่ยขึ้น
"ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ"
"..."
"มันเป็นเรื่องที่เขาตัดสินใจไปแล้ว"
"ครับ"ร่างเล็กตอบรับเบาๆ ก่อนจะย่างก้าวไปดูอาการของลู่หาน คยองซูนั่งกอดตัวเองอยู่ข้างๆคนไข้ และยองอึมก็รินน้ำชาส่งให้
"ดื่มเถอะค่ะ..."
เขารับน้ำชามาดื่ม และนั่งลงหลับตาเพื่อที่จะข่มความรู้สึกโหวงๆในใจที่เกิดจากการเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง คยองซูไม่ได้กลับเข้าไปในทุ่งนั้นอีก เขารู้สึกเหมือนตัวเองเห็นภาพเซฮุนถือมีดไปกับวิญญาณทหารชุดเกราะเข้าไปในป่า ท่ามกลางไอสีดำที่ถูกปัดเป่า บางส่วนที่เล็ดลอดเข้ามาก็ถูกสายลมซัดให้คลายออก ในตอนนั้นคยองซูเองจึงรู้ว่าไม่ใช่แค่วิญญาณของแบคฮยอนเพียงคนเดียวที่อยู่ร่วมกับพวกเขามาตั้งแต่ต้น แต่เป็นลู่หานที่อยู่กับพวกเขามาตลอดการทำพิธีเช่นกัน
"ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าตามมา"เซฮุนพูด ซึ่งไอสีขาวก็สะบัดแทนการปฏิเสธที่จะสนอกสนใจ คยองซูรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว..เขาต้องไปช่วย แต่เขาก็ไม่สามรถขยับกายได้ เหมือนกับว่าเขาทำได้ที่มองดูทั้งคู่อยู่ในป่าเพียงเท่านั้น
สายลมพัดกระหน่ำ ปีศาจร้ายส่งเสียงพร้อมกับไฟที่สว่างจ้า สาดส่องร่างมนุษย์ทุกสภาวะในป่า แต่ชายหนุ่มร่างสูงกลับเดินมุ่งไปเรื่อยๆอย่างไม่มีท่าทีหวาดกลัว ทั้งโครงกระดูกมากมาย ศพที่คาบนเชือกต่างๆไม่ว่าจะครึ่งหรือเต็มตัว บ้างที่เกลื่อนกับพื้นราวกับเป็นสงคราม สุสานที่เต็มไปด้วยความรู้สึกคับแค้นและสิ้นหวังทำให้บรรยากาศโดยรอบเย็นยะเยือก คยองซูพยายามหลับตาเพื่อลืมตาขึ้นจะได้ตื่น แต่ดูเหมือนไม่มีผลอะไรและเขารู้สึกว่าเขาตัดสินใจพลาด
YOU ARE READING
nascosto (baekhyun x kyungsoo)
Fanfictioni'm not MONSTER i'm LOVER. *Inspiration : Beyond: Two Souls