คยองซูยังจำได้..ในเย็นวันหนึ่งที่ฝนตก ถนนเฉอะแฉะ
เขาก้าวไปบนถนนที่มีผู้คน พยาบาล และตำรวจรายล้อม...
กลีบดอกไม้กระจัดกระจายไปกับพื้นถนน กองเลือดแดงสดย้อมกลีบดอกไม้สีขาวจนเป็นสีแดง...
ส่วนร่างของคนที่เขารักที่สุดก็นอนจมกองเลือดและดอกไม้อยู่อย่างนั้น...
- N a s c o s t o-
ตอนลืมตาตื่นในครั้งแรกหลังจากเสียคนรัก คยองซูรู้สึกเหมือนเขากำลังฟื้นเพื่อมาเจอหายนะครั้งใหญ่ของชีวิต เขาจำไม่ได้เลยว่ากี่วันกี่คืนที่เขาตื่นมาเพื่อร้องไห้ และหลับไปทั้งๆที่ร้องไห้อยู่ ไม่มีใครอยากเป็นผู้สูญเสีย..ไม่มีการต้องการมัน แม้กระทั่งเขาเองก็ไม่คิดต้องการแม้จะรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ฝืนกันไม่ได้
แต่ในตอนนี้เขากำลังเข้าไปในห้องพักหมายเลขหกบนชั้นที่ห้าของโรงพยาบาล ซึ่งเป็นชั้นบนสุดและถูกคุมด้วยกองกำลังของตำรวจอย่างแน่นหนา จุนมยอนแสดงบัตรและพาตัวคยองซูผ่านประตูกระจกอิเล็กทรอนิกส์กับผู้ดูแลที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี ฝ่าเท้าของคยองซูเหยียบไปบนทางเดินซึ่งเป็นกระเบื้องสีขาวๆประกอบด้วยแสงไฟและบรรยากาศที่เย็นชืด กล้องวงจรปิดทั้งแปดตัวที่ติดด้านบนนั้นบ่งบอกถึงมาตรการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวด เขาหวังเพียงอย่างเดียวว่ามันจะคุ้มครองให้คนรักของเขาอยู่อย่างปลอดภัยแม้จะเป็นลมหายใจที่ต่ำกว่าระดับปกติจนเหมือนคนที่ตายไปแล้วก็ตาม
ระหว่างที่รอเข้าไปในห้องผู้ป่วย คยองซูก็นึกถึงพยอนแบคฮยอน... ชายสูงเกือบๆห้าฟุตครึ่ง ผิวขาวละเอียด ใบหน้าดูดี เส้นผมสีดำขลับตัดรองทรงต่ำ ดวงตาเหมือนจะชั้นเดียวนั้นแท้แล้วเป็นดวงตาสองชั้นแบบหลบใน ริมฝีปากบางเฉียบนั้นมุมปากขวาด้านบนมีจุดตำหนิขนาดเล็กสีน้ำตาลจางๆ ท่วงท่าที่เหมือนจะเป็นมิตรแต่ก็สงวนท่าทีเสมอ ใครๆก็ประทับใจรุ่นพี่คนนี้กันทั้งนั้นเพราะหน้าตา คยองซูเคยคิดอยู่หลายครั้งว่าคนที่ดูโดดเด่นแบบนี้ ชาตินี้เขาเองก็คงไม่มีโอกาสได้แม้แต่เอ่ยคำว่าสวัสดี เพราะช่างดูเป็นชายที่มาจากคนละโลกเสียเหลือเกิน
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nascosto (baekhyun x kyungsoo)
Hayran Kurgui'm not MONSTER i'm LOVER. *Inspiration : Beyond: Two Souls