Hoofdstuk 10

1.7K 64 5
                                    

*pov Emma*

Ik woon nu al weer een tijdje bij de jongens en ze zijn super lief, maar alsnog voel ik me niet thuis. Ik heb niks gehoord van Nina. Ze is me waarschijnlijk vergeten. Ik besluit om een liedje te schrijven, er staan toch een keyboard op Niall’s kamer. Ik begin en heb al snel een idee.

I feel like i’m, A million miles away

From myself, more and more these days

I’ve been down, So many open roads

But they never lead me home

And I just don’t know

Who I really am, How it’s gonna be

Is there something I can’t see?

I wanna understand

Maby I will never be, who I was before

Maby I don’t even know her anymore

Maby who I am today, ain’t so far from yesterday

Can I find a way to be me

Every part of me

So I’ll try, try sort things out and find myself,

Get my feet back on the ground

It will take time, but I know I’ll be alright

Coz, nothing much has changed, on the inside

It’s hard to figure out, how it’s gonna be

Cuz, I don’t really know now, I wanna understand

Maybe I will never be, who I was before

maybe I don’t even know her anymore

Maybe who I am today, ain’t so far from yesterday

Can I find a way to be me, every part of me yeah

I don’t wanna wait too long to find out where I meant to belong

I’ve always wanted to be where I am today

But I never thought I’d feel this way

Maybe I will never be

Who I was before

Maybe I don’t know her anymore

Maybe who I am today

Ain’t so far from yesterday

Can I find a way to be me

Every part of me

Ik begin er bij te spelen en even later zing ik het liedje. Terwijl ik het speel. Dan hoor ik opeens achter me geklap. Ik kijk om en zie 5 jongens staan. “Stonden jullie daar al lang?” “Lang genoeg om het liedje te horen” Zegt Liam. “Oh” “Je hebt echt een mooie stem, heb je dat liedje zelf geschreven?” Vraagt Louis. Ik knik langzaam. “Je hebt echt een pracht stem, daar moet je wat mee doen.” Zegt Niall. Ik kijk ze een beetje verlegen aan. “Zullen we het een keer met zijn alle zingen?” Vraagt Zayn. Ik knik en ze komen allemaal bij mij zitten. Ik begin te spelen. En samen zingen we het liedje. Het was beter dan dat ik had verwacht. “Wauw, dat was mooi” zegt Harry. We kletsen nog wat en dan lopen ze naar beneden. Zal ik echt wat moeten doen met mijn stem? Ik weet het niet. Ik kan niet zingen. Dat hebben mijn ouders zo vaak gezegd. Dan komt Niall mijn kamer binnen gelopen. En gaat naast me op bed liggen. Hij trekt me tegen hem aan. “Niall?” “Uhhm?” “Zing ik echt mooi” hij duwt mij van hem af. En dan kijkt hij in mijn ogen. “Nee, je zingt niet mooi” “oh”. Ik voel me al gelijk slechter, waarom zegt hij dit nou? Dan gaat hij veder. “Je zingt niet mooi…” ik onderbreek Niall. “Ik weet het nu..”. hij onderbreekt mij weer. “Je zingt prachtig”. Ik kijk in zijn ogen. En zie dat hij het echt meent. Hij drukt mij tegen hem aan. En dan drukt hij langzaam zijn lippen op de mijne.

------------------------------------------------

(A/N) ik wil in het volgende hoofdstuk denk ik weer een zelf geschreven liedje zetten. dus het duurt misschien wat langer x

forever together / Niall Horan fanfictieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu