forever together / Niall Horan fanfictie

Hoofdstuk 29

*Pov Emma*

We zijn al een week thuis van de tour. Ik woon nu bij Niall zijn appartement. We zijn bezig om Salut op te nemen. Het gaat heel goed. Ik hoor de voordeur open gaan. En even later komt Niall binnen met 2 pizza’s. zodra ik hem zien voel ik dat mijn mondhoeken omhoog gaan. Ik voel nog steeds de vlinders in mijn buik heen en weer gaan. Wat doet deze jongen allemaal wel niet met mij. “Hii” ik glimlach even naar hem. We kijken naar de tv en eten onze pizza’s op. Als we klaar zijn zet ik de borden in de keuken. Als ik weer terug loop ligt Niall zonder shirt op de bank mij aan te kijken. Hij ligt daar met de grootste grijns ooit. Ik ren naar hem toe. ik ga voor hem liggen en hij legt zijn armen om mij heen. Zo val ik in slaap. Ik word midden in de nacht wakker van iemand die zich helemaal beweegt. Ik draai me om en zie Niall op staan. “Niall?” hij draait zich om. “Wat ga je doen?” “Harry zei dat er een spoedvergadering was.” Ik knik even en sta dan op. ik loop met Niall mee naar beneden. Hij wil de weg over steken, maar dan opeens komt er een auto. Hij schept Niall. Daarna rijdt hij meteen. Zo snel als ik kan ren ik naar Niall. Ik voel zijn hartslag gelukkig hij leeft nog. Ik voel in mijn broekzak naar mijn mobiel, maar kan hem niet vinden. “HELP, IEMAND HELP..P” ik voel de tranen over mijn wangen stromen. Dan zie ik vaag iemand naar mij toe rennen. “Ssst, meisje. Ik heb het ziekenhuis gebeld” hoor ik nog. Voordat ik flauw val.

Ik open mijn ogen en zie een witte kamer. alles komt weer binnen. Meteen sluit ik mijn ogen weer. laat dit alsjeblieft een nachtmerrie zijn. Als ik mijn ogen open lig ik nog steeds op dezelfde plek. Ik ga rustig recht zitten en alles draait weer een beetje. Naast mij zitten 4 jongens met hun rug naar mij toe. ik zie de 5e jongen op een bed liggen. Als Louis merkt dat ik wakker bent komt hij meteen naar mij toe. hij knuffelt me. Dan rollen de tranen over mijn wangen. “Ssst, het komt goed.” Na een tijdje laat hij mij los. De andere jongens geven me ook een knuffel. Dan kijk ik naar Niall. Hij ziet er zo dood uit. “hij ligt in coma.” Zegt Liam dan. de tranen beginnen sneller te stromen. Niall je  moet bij mij blijven, laat me niet alleen. Niet nu.

Het is nu al 3 dagen later en ik ben alle 3 de dagen niet van mijn plek af geweest. Ik huil de hele tijd. De jongens komen binnen met eten. Maar ik heb geen honger. Opeens hoor ik een lange harde piep. Meteen komen er heel veel dokters aan lopen en duwen ze ons de kamer uit. Als ik de kamer uit loop weet ik pas wat die piep betekent. Niall is dood. Tranen stromen over mijn wangen iemand slaat een arm om mij heen, maar ik sla hem af. Ik ren weg. Als ik na een tijdje een deur naar het dak zie doe ik die open, maar natuurlijk is die op slot. Ik zie op een tafel een sleutelbos liggen. Ik probeer elke sleutel erin te doen. Na een tijdje heb ik de goede. Ik loop naar boven en doe van buiten de deuren weer op slot. Als ik boven ben zak ik in. Niall je beloofde er altijd voor me te zijn. We zouden oud worden en een gezin krijgen, maar nu ben je er niet meer. Ik heb je nodig. Ik wil bij je zijn. Dan zie ik maar een optie. Ik ga op de dak rand staan. ik kijk naar beneden. Dan draai ik om. “Forever together right?!” dan laat ik me vallen.

--------------

Dit is het einde van Forever Together,

 

MAAR IK MAAK EEN VERVOLG :)

en hij staat er al op. ik weet niet waarneer ik het 1e hoofdstuk ga plaatsen maar wel snel.

 

Vote?

Comment?

Follow?

iloveyouuux