forever together / Niall Horan fanfictie

Hoofdstuk 25

*Pov Emma*

- Weer een week later-

Weer een week voorbij in de tour, het gaat weer goed tussen mij en Niall gelukkig, ik weet niet wat ik zou moeten doen zonder deze jongen. Het is avond en we zijn net klaar met eten. We gaan nu nog nar een club. Als we naar binnen lopen zien we dat het al heel druk is. ik ga aan de bar zitten met Liam. Na een tijdje ga ik op zoek naar Niall. Hij is aan het praten met een meisje. Ik voel dat ik jaloers word. Want zij is mooi, en ik ben ja, ik ben ik. ik wil weglopen, maar Niall ziet mij net. Hij maakt een gebaar dat ik moet komen. Ik ga naar Niall zitten. “Heeyy, dit is Tess, zij was vroeger mijn beste vriendin, maar we zijn elkaar uit het oog verloren. En nu kwamen we elkaar tegen. Ik stel me voor aan haar, ze kijkt me gelijk arrogant aan. Zij en Niall raken in een gesprek. Ik let niet op. ik denk na over alles. Zij is zo mooi, en ik heb ooit gelezen dat als jongen en meisje beste vrienden zijn, ze hoe dan ook op elkaar verliefd worden. Na een tijdje voel ik dat iemand mij aantikt. Ik schrik op uit mijn gedachten. “We gaan naar huis.” Zegt Niall dan. ik sta op en loop met de andere mee naar het hotel, het is om de hoek. Dus we konden best lopen. Als we er zijn lopen we naar onze kamer. We zijn allemaal  in een soort van kamer, en dan daar allemaal slaapkamers in, want we zijn nu in LA, en we blijven daar nog even. En natuurlijk is Tess ook met ons mee gegaan. Ik rol met mijn ogen. Niall komt naar mij toe. “Is het goed als Tess bij mij slaapt en jij een keer op de bank?” bam mijn hart breekt. Hoe durft hij ik knik toch. Na een tijdje in de woonkamer gezeten te hebben loop ik naar de badkamer. Ik ben niet de gezelligste vandaag. Ik kijk in de spiegel. Is er iets mis met mij? Ik kijk in de spiegel en zie een vet varken. ik zie maar een uitweg en steek mijn vinger in mijn keel. Als ik klaar ben zak ik op de grond neer. Ik voel dat er tranen over mijn wangen rollen. Ik hoor dat iedereen naar bed gaan. Ik blijf zo zitten voor een lange tijd. Dan hoor ik iemand op de deur kloppen. Ik zeg niks dan wordt hij zachtjes geopend. Ik zie Harry staan. als hij mij ziet komt hij naar mij toe. Hij neemt mij in de armen. En zegt dingen zoals: “sstt, het komt goed, alles komt goed. Stil maar” na een tijdje stop ik met huilen. “Wil je vertellen wat er is?” ik knik. Ik wil beginnen, maar hij begint met praten. “Maar niet hier. Hij staat op en tilt mij op. op de gang komen we Niall tegen. “Emma, what the?” ik negeer hem. Zo weet hij misschien hoe ik me voel. Als we bij Harry’s kamer komen zet hij me op het bed neer. “Zo vertel eens” “Ik…” komt er met moeite uit. Ik neem een grote hap lucht. En alles floept er zomaar opeens uit. “ik heb ergens gelezen dat beste vrienden nouja een meisje en een jongen hoe dan ook voor elkaar vallen, en ja Tess en Niall. Elke keer als ik in haar ogen kijk zie ik haar haat naar mij sturen.” “Hij gaat echt niet voor haar kiezen. Emma jij bent gewoon zo mooi, als jij en ik bij elkaar waren zou ik je nooit laten vallen, echt je bent perfect.” Ik knuffel hem. Dit is het liefste wat iemand ooit tegen mij heeft gezegd. Dan ga ik in zijn armen liggen en val ik in slaap.