7.Bölüm - Merakimdan Değil Sadece Merak Ettiğimden

62 10 2
                                    

"Öğretmen değilim!"

Duyduğum ses ile durup, arkamı dönerken mavi gözlü öküzün de bana doğru geldiğini görüyorum.

Allahım sana çok şükür! Belkide Keskin'in, Yaşam'a olan duygularını açıklamasından sonra ilk kez bu kadar mutlu olmuşumdur. Haftalardır bir öğretmen ile dalasmiyormuşum. Oh be!
Keskin kim mi? Benim hayali kahramanım. Bir hikaye karakteri ve idolüm. Buna daha sonra değineceğimi aklıma not edip mavi gözlü öküzcüğüme bakıyorum.

"Bundan bana ne?" Diyorum en umursamaz tavrım ile. Hiçbir zaman coolluğumdan ödün vermem. Bir Deniz Varyemez kuralıdır.

"Sanırım Erdem'in yanında beni hoca falan sandın ama o benim kuzenim."

Yaptığı açıklama bir hocaya saygısızlık yapmadığım için içime su serpiyor açıkçası. Kendimi yıl sonu karnesindeki zayıfını kıl payı da olsa duzeltmis bir öğrenci gibi ferahlamis hissediyorum. Ama aklıma bir soru takılıyor.

"Peki neden hocam dedi sana? Yanlış anlama merakimdan değil sadece okulumda ne olduğunu merak ettiğim için soruyorum"

Kaşlarını çatıp bana gülümsemesini izlerken söylediğim cümlenin farkına yeni varıyorum ben de.

'merakimdan değil sadece okulumda ne olduğunu merak ettiğim için soruyorum' ne demek Deniz? Git at kendini bir kaldırımdan. Belki ayağın kırılır. Ölme de, daha gençsin çünkü.

"Biraz saçma bir cümle oldu galiba" diyorum utangaçca gülerek. " En iyisi sormadım say."

O da gülüyor. Tekrar gamzesi çekiyor dikkatimi. "Bizim aramızda bir seslenme şekli o. Kuzen demeyiz hocam deriz birbirimize."

"Anladım." Dedikten sonra bakıyoruz öyle bir süre birbirimize. Bu durum tuhafıma gitsede "Neyse ben gidiyim. Görüşürüz. " diyerek arkamı dönüp yürümeye başlıyorum.

Görüşürüz ne demek ya? Mal mısın sen? Yok valla öleyim ben. En iyisi. Kendimi direk bir arabanin önüne atayım.

Yağmur saçlarımı ıslatırken "Bir şey sorucam" demesi ile dönüyorum hemen arkamı. Ban bakan mavilere 'Ne oldu gardaş' demek gelsede içimden tabiki kibarlığımı bozmuyorum.

"Özgelerle kavga etmediğine eminim. Yani durduk yere sataşmadıgına. Derdi neydi senle?" Aramızdaki mesafeye rağmen duyuyordum sesini. Güldüm ilk önce. "Artistin birine yaranma çabası" dedim omuz silkerek. "Haddini bildirdim ben."

"Onu anladım içerde zaten" diyerek gülünce tekrar yüz hatları daha çok dikkatimi çekti. Bir kaç adımda tekrar yanıma geldikten sonra ıslanmış sarı saçlarından geçiriyor sol elini. "Kaçtır çarpışıp duruyoruz ve daha adını bile bilmiyorum. " deyip " Ben Bulut " diyerek elini uzatıyor. Başta ilk önce eline daha sonra da gözlerine bakıp ne yapacağımı düşünsem de "Ben de Deniz " diyerek tokalaşıyorum.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TrakyalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin