KARANLIK GECEM *Sen Mi Ben Mi *

KG ~ SEN GİDİNCE BEN (İMAM POWER)

(Vanessa'yı kendi dilimden yazacağım bu bölümde ve artık her bölümde)

Sabah yatağımda doğruldum. Bugün günlerden cumartesiydi.  Kuzey tarafından esen rüzgarlar uykumu biraz hafifletmiş, 1 saat daha fazla uyumamı  sağlamıştı. Etrafıma bakındım. Saat öğlenin 4.25. iydi. Çok fazla uyumuştum galiba.
+  galiba mı? Kaç saat uyudun sen farkında mısın?
-    iç ses manyadın mı sen?
+  ben değil ama sen.
-    iç sesimin üzerine ketçap ve mayonez döktüm. Ve hayali bir şekilde onu yedim. Susması için...

Yere baktığımda kapının ucunda  küçük bir not gördüm. Her yeri umursamazca bantlanıp atılmıştı.  Kimse herhalde hemen bırakıp kaçmış  olmalıydı  ya da acelesi vardı. Yerimden zorla kalktım. Pofuduk terliklerim sayesinde keyfim bir hayli yerindeydi.  Yavaş yavaş  ilerledim. Notu hızlıca elime alıp yatağıma oturdum. Otururken üzüldüm.  Nedeni ise pofuduk terliklerimdi. Anita ise hala uyuyordu  ve ilk defa horladığını duydum. İnternetten okuduğuma göre ya tek seferlikti ya da yorgunluktandı. Ah garibim. Neyse şimdi açmalıydım o zarfı.
Hemen her yerindeki bantı büyük bir efor (1) sabrederek açtım.  İçini okumaya başladım. Okurken ölebilirdim. Yüreğimdeki damarların arasından birden bol kan geçercesine acı saplanmıştı.
Okuduklarımı iç sesimle paylaşmaya karar verdi, ve okumaya başladım ona her ne kadar da saçma olsa da.

______________________________________________________________________________________________
Sevgili hayat arkadaş....;
 
Seninle iyi kötü günler geçirdik. İlk tanışmamız her ne kadar da bir fiyasko olsa bile. Neyse uzatmaya gerek yok. Ben birine aşık oldum. Senden vazgeçmeme neden olan huysuz şeye.  Üzgünüm. BENI ARARSAN ULAŞAMAZSIN AMERİKAYA KAÇTIM.
-Rick.

                                          
______________________________________________________________________________________________

Ben bunları duyunca imam power olurken oldukça ses çıkartmış olmalıyım ki benim tatlı minik uykucu olan hödük arkadaşım Anita kalktı.
-Uyumaktan gözün şişmiş.
-Sen ne zaman kalktın?
-4.25 te kalktım. Sen ise saat 5.50 yani saat 6 diyebiliriz.
-oha     aq...
Ağlamış gibi görünüyorsun.😢😢😢

Ona nedenlerini anlattım ve o notu verdim. Göz yaşları ve buruşukluklardan dolayı her ne kadar bazı yazdıkları kelimler görünmese bile.

- Şaka dimi?
-I'm sorry. Gerçek.
-bünyem kaldırmıyor.
-Zaten son zamanlarda bana bir tuhaftı ve gitmesi de beni uzmedi. Olacağı buymuş demek ki. Ya eyvallah ya da hay hay diyeceğim. Önümüzdeki maçlara bakacağız  artık..
-Bu kadar net olman beni korkutuyor.
-Yok bir şey zaten ben anlamıştım böyle olacağını aq.
-Hala hayata gülebilmen güzel.

Hadi saat yine geç oldu. Yemek yiyelim en iyisi.
Yarım saat sonra masayı donatmıştık. 1-2saat yavaş yavaş  yemek yedik ve masayı topladık
.
Bende hemen dizüstü  bilgisayarımı açtım. Ve  başucumdaki küçük fiskosa böğürtlen ve dut koydum.

Anita ise kitap okuyordu. Kitap kurdu işte ne yaparsın.

Saat 12 ydi. Geceliklerimi giyip yattım. Bugün yaptıklarımı gözden geçirdim. Yarın için yapacaklarımı düşünerek uyudum. Anita da banyo yaptıktan sonra ise biraz oyalanıp oda gece tulumunu giydi. (İkiz  olduk. Geceliklerle) ve yattı.

1:güç

Bu bolum bu kadar. Daha  fazla diyecek fazla bir şey yokkk.