***
Bir yaz gecesi her şeyden herkesten umudu kesmişken karşıma çıkmıştı. Uçurumun kenarından çekip almıştı beni. Acısını hep gülüşlerinin altına gizlerdi ama ben görürdüm. Birbirimizin acılarına merhem olmaya çalıştıkça belki de birbirimizi yaralad...
El çek tabip el çek yaram üstünden Sen benim derdime deva bilmezsin Sen nasıl tabipsin yoktur ilacın Yaram yürektedir sarabilmezsin (Erzurumlu-Emrah) ~~~~~~~~~ Yatağımda oturmuş bomboş bakışlarla duvarı izliyordum. Yaz tatiline gireli bir kaç gün oluyor ve her gün duvarı seyretmek ve uyumaktan başka hiçbir şey yapmıyorum. Ha bir de her gün ölümü düşlüyorum. Benim yerimde bir başkası olsa şimdiye çoktan düşlemekten çıkarıp gerçekleştirirdi bunu. Her zaman ki gibi gözlerimi kapattım ve bütün bir yıl yaşananları düşünmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
### Ben Hayal Kardelen,liseye yeni başlıyorum. Abimin sınıf öğretmeninin kızı Berrin de benimle aynı okulda. Fen Lisesine gidiyoruz. O kadar yabancının içinde birbirimizi bulmanın sevincini yaşıyoruz. O sırada yanımıza benimle aynı okuldan geçen sene mezun olan Asya geliyor. Yanında bizim dönem bir akrabası var. Adı Berra. Hemen onu da aramıza alıyoruz. Asya kendi arkadaşlarının yanına gidiyor. Sınıflarımızı açıklıyor müdür. Berrin ve Berra aynı sınıfta bense yan sınıftayım. İlk başta üzülmüştüm. Ama sonradan alıştım. ~~ Gülümsüyorum kendi kendime. Okulun ilk günü güzeldi. Her şey ne kadar da farklı görünüyordu. Yeni arkadaşlar, yeni bir sınıf, yeni öğretmenler... Liseye başlamak ilk gün için güzeldi. Heyecanlıydı. Okula başlarken yaşayacaklarımın bir fragmanını gösterseler asla gitmezdim o okula ama. Kim acı çekeceğini bile bile giderdi ki? ~~ Daha sonradan yemekhaneye gitmek için öğlen araları 11-12lerin yemesini bekliyoruz dışarda. İlerleyen günlerde bizimle birlikte Asya, arkadaşları Ece ve Hatice de bize katılıyorlar. Hep beraber bekliyor sonradan yemekhaneye gidip beraber yemek yiyoruz. O kadar eğleniyoruz ki hep beraber artık hep birlikte takılmaya karar veriyoruz. Her teneffüs arkadaki bankta oturuyoruz. Bu sırada Ece ile aynı sokakta oturduğumuz için okul çıkışında da birlikte oluyoruz ve onunla yakınlaşıyoruz. Hep beraber gezmeye başlıyoruz. Beni üst dönemle tanıştıran tüm okulun dedikodularını anlatan ve beni büyüleyen biri o zamanlar. Liseye yeni geçmenin heyecanı, yeni olmanın verdiği saflık ona inanmamı kolaylaştırmıştı. Halbuki ben hiçbir şey bilmiyordum lise hakkında. Lise kitaplar da okuduğum dizilerde izlediğim gibi değildi. Lise daha korkunç bir yerdi. Keşke hiç tanımasaydım dediğiniz insanlarla doluydu. ~~ Keşke onu hiç tanımasaydım. Belki de şuan ölümü düşlemek yerine arkadaşlarımla eğlenebilirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümler ilerledikçe her şey yerli yerine oturacaktır. Umarım beğenirsiniz.
