İntikam hırsıyla yanan bir kız. Karanlığın içine batan bir kız. O sonradan kötü olmadı. O hep kötüydü. Her zaman acımasız , kötü bir kızdı.
İnsanlarla kukla gibi oynayan , uyuşturucu ve sigara içen bir kız. Canı istedi diye insanların derilerin...
Şu anda boş sokaklarda spor ve kafa dağıtma amacıyla koşuyorum. Dün gece yatmadan önce ani bir karar vermiştim ve herkese mafya toplantılarının yılda bir kez değil ben ne zaman istersem olacağını söylemiştim. Tabiki karşı çıkamadılar..
Koşmaya devam ettim. Düşüncelerimden sıyrılmak istiyorum ama yapamıyorum. Herkesten sakladığım büyük sırrımı aklımdan çıkaramıyorum. Bu sırrı saklamalıyım. Yoksa insanlar artık benden korkmazlar. Ama bu sır içimi kemiriyor. En fazla 1 yada 2 yıl dedim içimden. Herkes o zaman öğrenecekti.
Okula geç kalacağımı farkettiğimde geri eve koşmaya başladım. Koşarken bir yandanda sokakta yürüyen insanlara bakıyordum. Gençler arkadaş grupları ile kahkahalarla gülüyordu. Bazı sevgililer kimseye aldırmadan sokağın ortasında yiyişip , yaşlıların kınayıcı bakışlarına maruz kalıyorlardı. Çocuklarsa parkta ve yol kenarlarında oyun oynuyorlardı. Onlar için hayat ne kadar kolay. Ne kadar boş. Ama en azından mutlular. Gerçi ben mutlu olsam bile bu kadar gülebileceğimi sanmıyorum. Hiçbirinin hayatı benim gibi değil. Benim yaşımdakiler arkadaşları ile alışverişe giderken , ben adam öldürüyorum , mafyaları yönetiyorum.
Polisler , hakimler , devlet adamları adalet diye etrafta geziyor. Hayat adil değil , bunlar neyin adaletinden bahsediyorlar.
Eve geldiğimde kapıyı açıp hızla odama gittim. Giysi odama geçip kıyafet aramaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Gecenin giydikleri )
Üstümü giyince aşağı doğru depar atmaya başladım. Sweetin yemeğini verip kendimi dışarı attım. Arabama binip okula sürmeye başladım.
Okula gelince bahçede kimsenin olmadığını hissettim. Kahretsin. Ders başlamış.
Sınıfın kapısına gelince kapıyı çalmadan içeri girdim. Herkesin bakışları bana dönmüştü. Hocaya baktığımda küçük bir küfür savurdum. Bu hocanın bana takıntısı vardı. Sınıftaki herkes de bunu biliyordu.
- Hadi derse geç kaldın. Kapıyı neden çalmıyorsun..dedi hoca kaşlarını çatarken
Bu hocanın davranışları beni ciddi anlamda sinir ediyordu. Bazen düşünüyorum ben bu kadını niye öldürmüyorum diye. Ama nedense öldüresim gelmiyor. Onu öldürsem yenisi gelecek.
- Kapıyı çalmak bana çok uzak bir kavram. Hayatımda bir kez kapı çaldım oda zaten bir kaç gün önceydi..dedim alayla
Bunu dememle bazı kişiler sırıtmıştı. Hoca ise daha çok sinirlenmişti. Amaan zaten amacım oydu.
- Tamam geç yerine uğraşamam seninle..dedi hoca
Sırama doğru yürürken tekrar cevap verdim.
- Aynı fikirde olmamıza sevindim..
Sonra sırama oturdum. Hocada derse devam etti. Ders beslenme ile ilgili bir dersti. Derslerle ilgilenmediğim için dersin tam adını bilmiyorum. Sadece içeriğini biliyorum. Beslenme ile ilgiliydi. Dikkatimi çeken diğer şey ise öğretmen masasındaki meyveler ve meyve sıkacağıydı.
