( medya : Gece )
Sabaha kadar neredeyse hiç uyumadım. Sürekli düşündüm.
Artık amcamı ortadan kaldırmam gerekiyordu. O benim bildiğimi bilmiyor ama ben biliyorum. Benim işlerimi sürekli batırmaya çalışıyor piç.
Büyük plana az kaldı. Düşmanlarımın ortadan kalkmasına az kaldı . Büyük hesaplaşmaya az kaldı. Çok eğleniceğim..
Bir kaç gün sonra sevgili amcacığım kendisinin kazandığını sanacak. Ama daha çok bekler. Görsün bakalım benim işlerime burnunu sokmak ne demekmiş.
Güneş doğmaya başlarken pencereden bakmaya başladım. Güneş doğarken gökyüzü çok güzel bir turunculuğa bürünmüştü. Heryer aydınlanıyor ve gökyüzü kendini maviye bırakıyordu.
Pencereden ayrılıp tekrar odama baktım. Duvarlarına kadar herşey siyahtı. Benim gibi.
Kendime kıyafet bakmaya başladım. Okula gideceğim için biraz daha renkli giyinmem lazım. Herne kadar bundan nefret etsemde.
Beyaz bir şort ve üstüne mor bir büstiyer , ayağıma ise siyah topuklu ayakkabılar giydim. Saçlarımı ise salıp fön çektim. Yüzümün solgunluğu belli olmasın diye makyajla kapattım. Güzel oldum.
Çantamıda alıp aşağıya indim. Kızlar koltukta oturmuş beni bekliyorlardı. Hiç havamız yoktu çünkü dün Yağmurun ölüm yıl dönümüydü. Beni görünce ayaklandılar.
- Kızlar , biliyorum üzülüyorsunız sizde benim gibi. Ama ne kadar kötü olsanızda iyi görünmek zorundasınız. Güçsüz görünmeniz anca düşmanlarımızın işine yarar..dedim
- Haklısın. Hadi çıkalım..dedi Alev
Hep beraber evden çıktık . Okula sürmeye başladım.
- Kızlar okulda gülümsemeyi unutmuyorsunuz. Herne kadar sahte gülsekte insanlar bizi böyle bilmeli..dedim
- Biliyoruz...dedi Nefes
***
Okula gelince kızlarla arabadan indik. Herkes bize döndü. Somurtan suratlar bizi görünce sırıtmaya başladı. İnsanlar bize büyülenmiş gibi bakıyordu. Kızlarla gülerek okulun bahçesinde yürümeye başladık. Birden olduğum yerde durdum ve kollarımı iki yana açıp bağırdım.
- Günaydın millet..diye bağırmamla bahçedekiler kıkırdadi ,bazıları ise gülümsedi
Kızlarla bir banka oturup sigara yaktık. Sigaraya bayılıyorum.
Zil çalınca herkes okula girmeye başladı. Kendimi şuan çok halsiz hissediyorum. Sabahtan beri zor yürüyor gibiyim.
Bizse çok yavaş yürüyorduk . Ders başladı sanırım . Ama umursamıyorduk. Kızlarla sınıfın kapısına gelince yine kapı çalmadan girdik.
Herkesin bakışları bize döndü. Hoca alışsada yinede çatık kaşlarla bize baktı. Alev ve Nefes yerlerine oturdu. Bense hala sınıfın ortasındayım. Adım atamıyorum. Başım dönüyor. Gözlerim kararıyor.
Herkes adımı sesleniyor ama sanki sesler kulaklarımda uğulduyordu.
Birden yere düştüm ve sonrası karanlık..
YAZARIN AĞZINDAN
Herkes Gecenin etrafında toplanmıştı. Herkes adını sesleniyordu. Ne olmuştuki sabah gülümseyen sevimli kıza. Nefes ve Alev hemen Gecenin yanına gelmişti.
- Ne oldu Geceye..dedi Alev
- Gece kalk lütfen..dedi Nefes
Sınıfa daha yeni gelen Altan adlı çocuk Geceyi hemen kucağına aldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Kız 1 (İntikam Ateşi)
أدب المراهقينİntikam hırsıyla yanan bir kız. Karanlığın içine batan bir kız. O sonradan kötü olmadı. O hep kötüydü. Her zaman acımasız , kötü bir kızdı. İnsanlarla kukla gibi oynayan , uyuşturucu ve sigara içen bir kız. Canı istedi diye insanların derilerin...
