Karanlık Kız 1 (İntikam Ateşi)

AİLEM

Az önce çocuklarla cehennemden gelmiştik. Benim cehennemlerimden sadece biri. Diğerleri çok daha kötü. Ama Zaynlere sadece bir tanesini gösterdim. Diğerlerinden korkabilirler. Şuanda ise evdeyiz.

-Çok ürkütücü bir yerdi orası..dedi Harry

- Aynen..Çok acımasızca..dedi Jonathan bana bakarak

Omuz silktim.

- Umrumda bile değil..dedim

- Leon hiç oradan çıkacakmı..dedi Oktay

Sırıttım. Gerçekten oradan çıkabileceğini mi düşünüyorlardı.

- Hayır. Ömrünün sonuna kadar orada kalacak. Hergün nefes aldığına lanetler savuracak. Yıllarca orada kalacak. Delirecek. Hayattan soyutlayacağım onu..dedim sırıtarak

Bana iri iri açılmış gözlerle bakıyorlardı. Muhtemelen çok kötü olduğumu düşünüyorlardı. Ama bu umrumda dahi değildi.

- Neden bu kadar kötüsün..dedi Martin bana

Dudaklarımı bilmem anlamında sarkıttım.

- Bilmiyorum. Ama içimden iyilik yapmak gelmiyor. Çocukkende böyleydim ben hep kötüydüm..dedim

Ondan sonra sadece bana bakmışlardı . Konuşmamışlardı.

- Hadi artık okula gitmeliyiz..dedi Will

Evet artık okula gitmeliyiz. Zaten ilk dersi kaçırmıştık.

Hepimiz ayağa kalktık ve dışarı çıktık. Herkes arabalarına binerken ben Niallin arabasına bindim. Bana bakıp güldü.

Okula geldiğimizde bahçe boştu. Sanırım ders başlamış.

Hepimiz sınıfa yürüdük. Lucas kapı çalmak üzereyken pat diye içeri daldım. İçeri girdiğimizde hoca eliyle oturun dedi. Tam bende oturacakken hoca

- Sen kal Dolunay..dedi

Ahh Lanet . Bu hocalar niye bana takık.

Sınıfsa film izler gibi bizi izliyordu.

- Sen hep geç kalıyordun. Şimdide başkalarınmı alet ettin..dedi hoca

Tüm sınıf gülmeye başladı.

- Ama hocam..deyip dudak büzdüğümde sınıftaki erkeklerin gözleri dudaklarımda takılı kalmıştı. Kitlenmiş gibi bakıyorlardı. Sırıtmamak için zor duruyorum. Yoksa bu abazalar tahrik mi oldu..

-Geç yerine Dolunay..dedi hoca

Ben yerime oturunca hoca konuşmaya devam etti.

- Evet şimdi konuşmamıza geri dönelim. Yarın okulun kamp gezisi var. Gelmek zorunlu. Beş gün orada kalıcağız. Hepinizin ailesinden izin alındı...dedi Hoca

Acaba benden nasıl izin aldılar. Benim ailem yokki. Üstelik bu kamp gezisi aklıma Arasları getirdi. Şimdi kampa gidersem sürekli onları düşünürüm. Bana ihanet etmeselerdi şuanda yanımda olurlardı.

Sonra hoca bana döndü.

- Dolunay senin ailene neden ulaşamadık..dedi hoca

Sınıftakiler bana bakıyordu hocada dahil.

- İkiside öldü..dedim gözlerimi kaçırarak

Hoca sanki buna sorduğuna pişman olmuş gibiydi. Sınıftakiler ise üzüntüyle bana bakıyordu. Ahh bu bakışlarda nefret ederim.